Czym zbić gorączkę?

Gorączka zwykle towarzyszy rozmaitym dolegliwościom. W okresie jesienno-zimowym oraz wczesną wiosną często jest to grypa lub przeziębienie. Zanim wybierzemy się do lekarza, próbujemy radzić sobie z nią samodzielnie. Trzeba jednak robić to mądrze, aby nie dopuścić do powikłań.

Gorączka nie jest objawem wyłącznie negatywnym. Informuje, że organizm walczy z czynnikami wywołującymi infekcje. Temperatura ciała wzrasta w wyniku reakcji na nie. Wówczas w organizmie zachodzą procesy mające na celu przeciwdziałanie bakteriom i wirusom. Niektórzy lekarze twierdzą nawet, że dzięki temu drobnoustroje wolniej się rozmnażają i łatwiej je zwalczyć. Podwyższona temperatura poprawia także ukrwienie tkanek, a to umożliwia szybsze przedostanie się komórek obronnych i leków do miejsca infekcji.

Jak sobie radzić z gorączką
Gorączka informuje, że organizm walczy z infekcją. Tej informacji nie można lekceważyć, bo wysoka temperatura wyniszcza organizm. Wywoływane przez gorączkę osłabienie, zmęczenie, uczucie ogólnego rozbicia mogą w skrajnych przypadkach prowadzić do niewydolności układu krążenia i innych poważnych powikłań, dlatego należy ją obniżyć. Gdy dopadnie nas infekcja, trzeba postępować według paru prostych zasad. Pamiętając o nich, pomożemy organizmowi zwalczyć infekcję. Pierwszą z nich, a zarazem podstawową, jest wypoczynek. Konieczne jest spędzenie kilku dni w łóżku. Przeziębienie, grypę należy – mówiąc potocznie – „wyleżeć”. Przy wysokiej temperaturze ciała trzeba pozwolić organizmowi wypocić się, dlatego też należy pamiętać o uzupełnianiu płynów, aby nie dopuścić do odwodnienia. Nie można zapomnieć o regularnych posiłkach, najlepiej lekkostrawnych, by organizm miał energię i siłę do dalszej walki z infekcją. Polecane są świeże owoce i warzywa, które uzupełnią niedobory witamin. Szczególnie cenna jest witamina C – podnosi odporność i wykazuje właściwości bakteriobójcze.

W walce z wysoką temperaturą pomogą nam odpowiednie leki. Wśród nich wyróżnia się trzy grupy. Do pierwszej należy paracetamol, który uchodzi za najbezpieczniejszy dla żołądka. Niektóre tabletki, oprócz paracetamolu, zawierają także kofeinę (np. Cefalgin), która działa pobudzająco i wzmacnia działanie paracetamolu. Pomoże poprawić nastrój i samopoczucie, ponieważ gorączce najczęściej towarzyszy osłabienie i ogólny spadek formy. Jeśli jednak dokucza nam bardzo wysoka gorączka, trafniejszym wyborem będą leki przeciwgorączkowe na bazie ibuprofenu (np. Ibupar) lub naproksenu (np. Anapran). Efekt przeciwgorączkowy ibuprofenu jest silniejszy od paracetamolu – wynika to z działania obwodowego. Paracetamol działa jedynie ośrodkowo, tzn. hamuje informacje o bólu i podwyższonej temperaturze w mózgu. Ibuprofen reaguje ponadto bezpośrednio w miejscu toczącego się zapalenia, stąd można go stosować wspomagająco na przykład w leczeniu stanów zapalnych gardła. Zapalenia towarzyszące infekcji pomoże złagodzić dawka 200-400 mg ibuprofenu (czyli 2 tabletki Ibuparu lub jedna Ibuparu Forte) co 6-8 godzin. Ta dawka leku pozwala uzyskać stężenie zapewniające działanie przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne. Dla tych, którzy nie lubią lub nie mogą dopilnować wskazanych odstępów czasowych między zażyciem następnej dawki leku, odpowiedni będzie preparat przeciwgorączkowy na bazie naproksenu, np. Anapran-neo. Anapran wykazuje podobne właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe co Ibupar, z tym że charakteryzuje się wydłużonym czasem działania, polecany jest szczególnie w łagodzeniu bólów stawów i mięśni, czyli dolegliwości towarzyszących infekcjom oraz gorączce. Jedna tabletka (220 mg naproksenu sodu) pozwoli uwolnić się od uczucia bólu przez 8 do 12 godzin. Kolejną zaletą Anapranu jest to, iż działa już po 20 minutach od chwili przyjęcia. Dzięki wygodnemu dawkowaniu wystarczy jedna tabletka rano i jedna wieczorem, aby pomóc organizmowi walczyć z uporczywymi bólami. Przyjmując leki przeciwbólowe, przeciwzapalne należy pamiętać, aby nie robić tego dłużej niż 3 dni bez konsultacji z lekarzem.