Minisłowniczek terminów ratowniczych

Ambulans (karetka) – samochód przystosowany do przewożenia chorych i poszkodowanych, wyposażony w zestaw urządzeń, narzędzi i środków do ratowania.
Bandaż – opaska z gazy, bawełny, wełny, gumy lub innego materiału, używana do owijania (bandażowania) części ciała w celu przymocowania opatrunku, uszczelnienia, ocieplenia i przytrzymania kompresu, unieruchomienia stawu lub kończyny, wzmocnienia i unieruchomienia powłok po zabiegach operacyjnych lub zapobieżenia zastojowi żylnemu w żylakach kończyn.
Bezdech – zatrzymanie, ustanie oddychania. Klatka piersiowa nie porusza się, płuca nie zmieniają swojej objętości, wskutek czego nie ma ruchu gazów i wentylacji w drogach oddechowych.
Defibrylacja – przywrócenie normalnego rytmu serca. Do klatki piersiowej przykłada się dwie metalowe elektrody i przepuszcza przez serce prąd elektryczny. Służy do tego celu defibrylator.
Hipotermia – temperatura ciała niższa od bezwzględnego minimum normy fizjologicznej, która wynosi 36 st. Celsjusza. Przyczyną hipotermii może być długotrwałe oddziaływanie niskiej temperatury otoczenia na organizm lub zahamowanie procesów przemiany materii, występujące np. w niedoczynności gruczołu tarczowego.
Intubacja dotchawicza – wprowadzenie do tchawicy – przez usta lub przez nos – rurki z tworzywa sztucznego. zapewnia to drożność dróg oddechowych i ułatwia prowadzenie wentylacji.
Krwotok – wypływ krwi poza naczynie krwionośne wskutek przerwania lub zmniejszenia szczelności jego ściany.
Niedrożność dróg oddechowych – zaburzenie swobodnego ruchu gazów oddechowych wskutek przeszkody w drogach oddechowych. Może doprowadzić do uduszenia.
Nieprzytomność – utrata świadomości. Jest to stan zagrożenia życia.
Odmrożenie – uszkodzenie tkanek wskutek działania niskiej temperatury. W zależności od natężenia zmian wyróżnia się cztery stopnie odmrożenia: I stopień – rumień, obrzęk, swędzenie i pieczenie skóry; II stopień – martwica części naskórka, wytworzenie się pęcherzy (jak przy oparzeniu); III stopień – martwica całej skóry, a często również głębiej położonych tkanek miękkich; IV stopień – martwica tkanek miękkich i kości.
Omdlenie – krótkotrwała utrata przytomności wywołana ostrym niedokrwieniem mózgu związanym ze spadkiem ciśnienia tętniczego krwi.
Oparzenie – uszkodzenie tkanek wywołane m.in. działaniem wysokiej temperatury (oparzenie termiczne) lub żrących środków chemicznych (oparzenie chemiczne). W zależności od głębokości zmian rozróżnia się cztery stopnie oparzenia: I stopień – zaczerwienie (rumień), obrzęk i miejscowy ból; II stopień – rumień, obrzęk, pęcherze wypełnione osoczem; III stopień – martwica naskórka i skóry właściwej, owrzodzenia; IV stopień – głębokie zniszczenie skóry, tkanki podskórnej, mięśni, a niekiedy również kości, którym towarzyszą ciężkie objawy ogólne (np. wstrząs, posocznica).
Reanimacja – zespół czynności ratunkowych (sztuczne oddychanie, masaż serca, elektroterapia, farmakoterapia) mających na celu utrzymanie lub przywrócenie transportu tlenu do tkanek. Efektem reanimacji jest przywrócenie akcji serca, oddechu i świadomości.
Resuscytacja – zespół czynności ratunkowych mających na celu przywrócenie akcji serca i oddechu.
Rękoczyn Heimlicha – uciśnięcia nadbrzusza przy zadławieniu ciałem obcym.
Stłuczenie – uszkodzenie tkanek w wyniku urazów mechanicznych. Może dotyczyć tylko skóry lub także struktur położonych głębiej: mięśni, nerwów, naczyń krwionośnych, narządów wewnętrznych. Skutkiem stłuczenia mogą być wybroczyny, wylewy krwawe, sińce.
Utonięcie – uduszenie spowodowane zalaniem dróg oddechowych płynem, najczęściej wodą.
Zatrucie – stan chorobowy wywołany wprowadzeniem – umyślnym lub przypadkowym – do organizmu trucizny lub substancji szkodliwych. Biorąc pod uwagę siłę działania i dawkę, rozróżnia się zatrucie ostre, podostre i przewlekłe. W zależności od drogi dostania się trującej substancji do organizmu, zatrucia dzieli się m.in. na wziewne, pokarmowe, pozajelitowe i przeskórne.