Słuchaj Fortepianu

avatarSłuchaj Fortepianu

Gdańsk
Mieszkaniec Słuchaj Fortepianu

Słuchaj Fortepianu

Dodano 2016-10-23 09:58:26

O Father O Satan... o, publiczności!...

Kiedy koleżanka z pracy (poważna instytucja kultury) dowiedziała się, że idę na koncert Behemotha, obruszyła się i żartobliwie rozczarowała. Ale kiedy w kilku słowach wyjaśniłam jej dlaczego tak wielkie wrażenie robi na mnie muzyka pierwszego Szatana kraju oraz jego pobratymców, chyba troszkę zwątpiła i pozwoliła przesłać sobie linki do choć kilku utworów.
Prawdą bowiem jest, że choć bardzo klasykę kocham, nic nie wyzwala we mnie takiej energii jak dobry Behemothowy set. Dlatego właśnie w ubiegłą niedzielę (zbieg okoliczności, choć katolicki miniprotest z transparentami się zameldował pod klubem), w doborowym towarzystwie najlepszego przyjaciela i chwilę przed 19:00 zakolejkowałam się pod B90. Z niecierpliwością grzebałam kopytkiem w ziemi - spodziewałam się prawdziwego szału przed sceną i na scenie - Behemoth grał przecież u siebie, w “rodzinnym” mieście. A poza tym była to moja pierwsza wizyta w tymże klubie, ulokowanym w postoczniowych budynkach; surowym, stylowym, o prostej bryle i zadziwiająco niedużej scenie.

Zaskoczyła mnie miło już spora frekwencja na pierwszym supporcie, polskiej grupie Batushka. Zawsze ceniłam sobie Nergalowski dobór supportu, więc słuchałam czujnie - i na świeżo, bez sprawdzania zespołu przed koncertem. Przyznaję, że w większości powolne, dostojne tempo, ciężkie, mocne uderzenie długo wybrzmiewających gitar, dobijane perkusją, zrobiły na mnie spore wrażenie. Chóry cerkiewne to coś, czego mogę słuchać i w oryginalnej, i stylizowanej formie, a Batushka kolejne utwory opiera na skalach i tekstach liturgii prawosławnej. Imponujący jest niski wiodący wokal i czyste brzmienie małego chóru. Pod względem atmosfery muzyka grupy jest gęsta, mocna, transowa. Do tego melodie jasne, ale proste, zwarta, bardzo ładnie prowadzona harmonia i klimat nieuchronności i czegoś odwiecznego, przenikającego. A trochę kaplicznie-pośmiertnego. Nie poruszyły mnie natomiast okołoliturgiczne szaty i profesjonalny ołtarzyk na scenie, choć doceniam spójną koncepcję wizerunkową. Ale już zapach i widok świec i kadziła, spowolnione jak w upiornym śnie ruchy odprawiającego ceremonię wokalisty miały klimat.

Po Batuszce wpinać się zaczęła połowa stylowego, szwajcarskiego duetu Bölzer - wokalista Okoi Jones. To już była zupełnie inna muzyczna bajka - chrupiąca, dźwięcząca wyraźną perkusją, niekiedy naprawdę wysoko brzmiąca, buntownicza, chrapliwa, churkocząca i agresywna… ale z bardzo ładną linią wokalu, nieważne czy był to ryczący, wulkaniczny growl, odwieczne pokrzykiwanie i zawodzenie pogańskich kapłanów czy mocny krzyk. Warto posłuchać Bölzera, zespół gra naprawdę ciekawie - każda z kompozycji jest wieloelementowa, precyzyjnie utkana; wszystkie drobne powtórzenia i wszystkie zwroty są dobrze odmierzone, a ekspresja muzyków naturalna. Nie używają właściwie rekwizytów, nie mają czasu na spektakl - ale i zupełnie go nie potrzebują. I jest ich tylko dwóch. I zdecydowanie wygrali mój prywatny konkurs na stronę internetową w tym roku (http://www.bolzer.ch/

Mieszkaniec Słuchaj Fortepianu

Słuchaj Fortepianu

Dodano 2016-05-14 14:11:02

Barok w pogo. Igorrr w Szekspirowskim

Jako człowiek, który kilka dni temu zmienił pracę na pracę marzeń - nie mogę narzekać na nadmiar wolnego czasu. Ale kiedy kolega rzucił hasło Cocorosie w Teatrze Szekspirowskim - zapiszczałam z radości. Zwłaszcza, gdy okazało się, że jest to koncert w ramach 4 Dni Muzyki Ekscentryznej, i że dzień pó

Mieszkaniec Słuchaj Fortepianu

Słuchaj Fortepianu

Dodano 2016-05-14 14:06:22

Radiowe odkrycia na GFM

Nagranie radiowe. Na czym polega, jak wygląda, co się w jego trakcie dzieje? Jeszcze do niedawna nie wiedziałam, choć studio kusiło mnie przecież od warsztatów dziennikarskich na studiach. Ale dowiedziałam się – i to w jakim pięknym stylu! – dzięki recitalowi pianisty Macieja Sikały w trakcie Gdańskiego Festiwalu Muzycznego. Młodzieniec ów, syn saksofonisty jazzowego Macieja Sikały i jeden z pianistów zeszłorocznego „Chopina nad wodami Motławy” podbił serca jury i słuchaczy ostatniego Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, czego efektem była właśnie sesja nagraniowa w Radiu Gdańsk. Sesja, w której uczestniczyło kilkunastu słuchaczy. I co najmniej kilkanaście mikrofonów. I właściwie tylko ich obecność – skromna widowni i obfita sprzętu – oraz charakterystyczne pochłanianie, zmatowienie głosu w wejściu świadczyły o tym, że znajduję się w sali nagraniowej.

Nie dało się ukryć, że pianista czuł na sobie ciężar sytuacji, choć sposób w jaki grał i styl, w jakim zakończył radiowy recital pokazały, że doskonale czuje się przy klawiaturze – i że zależy mu na tym, by grać tak, jak ma muzykę ułożoną w głowie. Na początku co prawda jego palce zdawały się nieco drżeć, ale sądzę, że to naturalne w takich okolicznościach. I co ważne, nie odbiło się to jednak na jakości interpretacji.

Sonaty Scarlattiego i Mozarta były jasne, przejrzyste i czytelne. "Dziewczyna i słowik" Granadosa poetycka, z pięknie rozkładaną melodią, mądrze budowaną, czasami rzewną. Nie można nic zarzucić muzycznej wrażliwości Mikołaja Sikały – ani też przejmującemu, a w głosie słowika szczebioczącemu i trzepotliwemu brzmieniu. W utworze tym muzyka nieco poniosła pianistę – ale w dobrym sensie: widocznie się rozluźnił. Mazurki Szymanowskiego, które zabrzmiały jako kolejne, jak zawsze zdumiały mnie samą oryginalną konstrukcją. Wykonane zostały z całkowitym zrozumieniem tekstu i harmonii, ze swadą i rześko, ale też z zachowaniem ich nieco tajemniczego charakteru. Pomimo głębokiej miłości do Chopina cieszy mnie też, że młody muzyk sięga po utwory innych polskich kompozytorów zamiast tylko Fryderyka – a przecież Szymanowski stawia wysoko poprzeczkę techniki i barwy. Ravel opalizował, lśnił, mienił się jak powinien. No i wreszcie hit recitalu, Kapustin. Musujący jazzem, chłodny w barwie – sprawił pianiście wielką przyjemność. Kto słyszał tego kompozytora po raz pierwszy w wykonaniu Sikały, na pewno go polubił, a przynajmniej docenił. Ja zaś miałam sporą frajdę obserwując, jak dobrze muzyk dogaduje się z fortepianem w tej kompozycji ("Wariacje" op. 41), jak płynie przez kolejne – nie takie znów łagodne – frazy, jak prowadzi rytm. Zdradzało go też ciało – młody pianista należy do wykonawców bardzo oszczędnych, nawet skromnych, w gestykulacji czy mimice; tu rozbujał się, rozswobodził. A potem, przejęty, zmęczony, ale raczej zadowolony, wrócił na scenę by zabisować mazurkiem.

Nie wiem czy mój oddech, a raczej bezdech, znajdzie się w najgłębszych warstwach płyty Mikołaja Sikały. Ale jeśli tak – będzie to dla mnie wielka satysfakcja. Muzyka trzeba obserwować uważnie – nie jestem pewna czy niedługo jazz nie przeciągnie go całkiem na swoją stronę. Na płytę z Gdańska czekam więc z niecierpliwością – także dlatego, że pokazuje ona jak ważne są przemyślany dobór i kolejność utworów. Tu akurat napięcie i stopień skomplikowania stopniowo wzrastają – i w przypadku tego pianisty owa koncepcja ukazuje jasno, że klasyka czy impresja to dla niego za mało, że już je opanował, że ciekawi go coś więcej. Umysł ma otwarty i chłonny, możliwości interpretacyjne bardzo duże, ciekawe podejście do repertuaru – więc mam nadzieję, że usłyszę go jeszcze przynajmniej kilka razy i jeszcze bardziej "przełomowym", poważno-niepoważnym programie. Dawno żaden muzyk mnie tak nie orzeźwił.

A na zachętę:

Mieszkaniec Słuchaj Fortepianu

Słuchaj Fortepianu

Dodano 2016-04-20 13:24:45

Kurek-Koziak-Beethoven. Gdańskie rarytasy

Tegoroczny Gdański Festiwal Muzyczny dostarczył mi wielu emocji. Nie zawsze całkiem pozytywnych… Jak na przykład 14 kwietnia kiedy dotarłam do Filharmonii Bałtyckiej po przebiegnięciu w nowych butach prawie całej Długiej i zobaczyłam stan swoich pięt… Ale warto było utoczyć nieco krwi. Chwilę po opa

  1. Pierwszy raz tutaj?

    Cieszymy się, że dołączyłeś do serwisu naszemiasto.pl
    Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci w zrobieniu pierwszych kroków:

  2. Zwiększ atrakcyjność profilu

    Dodaj tło, zadbaj aby profil miał unikatowy wygląd i wyróżniał się na tle innych

  3. Daj się poznać

    Uzupełnij podstawowe informacje profilowe, dodaj zdjęcie i bądź rozpoznawalny

  4. Dziel się nowymi wydarzeniami!

    Publikuj artykuły, dodawaj galerie, dziel się ciekawymi infomacjami i pozostań na bieżąco z lokalnymi wydarzeniami

  5. Uczestnicz w życiu lokalnej społeczności

    Wydarzyło się coś ciekawego, o czym inni mieszkańcy powinni wiedzieć, chcesz się czymś podzielić lub napisać artykuł? Sam zadecyduj jaką formę wybierzesz

  6. Daj znać co u Ciebie

    Chcesz się czymś podzielić na gorąco, dodaj krótki wpis, wiadomość zostanie opublikowana w prywatnym strumieniu

  7. Opublikuj materiał na stronie miejskiej

    Wydarzyło się coś ciekawego, o czym inni mieszkańcy powinni wiedzieć, napisz artykuł i opublikuj go na łamach serwisu, dowiedz się co inni o tym sądzą!

  • Dodaj do obserwowanych Obserwuj ciekawe osoby! Jeżeli pojawi się coś nowego, znajdziesz to również na swoim profilu.
  • Wyślij wiadomość Wysyłaj wiadomości i bądź w kontakcie z innymi mieszkańcami!
  • Zgłoś do moderacji Zgłoś nadużycie ze strony mieszkańca!

Wydarzenia dnia

Materiały mieszkańca