Baltic Arena - dziesiąty tydzień [wideo]

Na teren przyszłego stadionu zajechałam dzisiaj po godzinie 14. Odważnie wjechałam w głąb byłych działek. Po dziesięciu tygodniach, czuję się tu już jak swoja i być może stąd brak u mnie głębszych przemyśleń dotyczących bezpieczeństwa. Było sielsko, anielsko.

Śpiew ptaków, szum traw i oszałamiający zapach kwitnących róż, niemal zniewalały. Tu i ówdzie, w labiryncie ścieżek, dojrzałam a to pana spacerującego w towarzystwie dwóch piesków, a to trzech młodych rowerzystów, a to starszą panią zbierającą miętę, trzymającą się jednak obrzeży działek. - Pani tam nie wchodzi, tu jest niebezpiecznie - zaczepiła mnie, kiedy przechodziłam koło niej. Wymieniłyśmy opinię na temat dwóch chłopaków, którzy ryzykując zdrowiem łazili po hałdzie gruzu i śmieci, po czym… odjechałam.

Kiedy rzuciłam wzrokiem w lusterko wsteczne, moim oczom ukazał się snop dymu. Natychmiast zawróciłam. Hałda, po której parę minut temu skakali chłopcy, stała w płomieniach. Moja wyobraźnia, jak się okazało, nadmierna, wywołała u mnie lekką panikę. Już widziałam ogień przenoszący się na domy mieszkalne po drugiej stronie ulicy, podczas gdy ich mieszkańcy bez emocji przyglądali się jęzorom ognia.

- Tu się bardzo często pali - usłyszałam od mieszkańców. Nawet wiemy kto to podpala, ot, taka rozrywka młodych ludzi - dodali.

Akcji strażaków, błyskawicznie przybyłych na ul. Uczniowską, przyglądało się trzech rowerzystów, którzy chwilę wcześniej zakończyli przejażdżkę po działkach. Wykorzystując sytuację, zapytałam ich o przewidywania dotyczące powstania stadionu. - Ja nie wierzę, że zostanie zbudowany - powiedział gimnazjalista Adrian. - Powstanie - zripostował jego kolega Kamil. - A ja bardzo bym chciał, żeby stanął tu stadion - odpowiedział dyplomatycznie ich starszy kolega Marcin.

Trzy osoby, trzy opinie. Jak będzie w rzeczywistości, czas pokaże. Ja wierzę, że zdążymy, ale póki co, nadal się nic nie dzieje. No chyba, że od czasu do czasu pojawią się tu chłopcy z zapałkami...