Benefis Dojrzałości - niezwykły koncert dla seniorów na Ołowiance

Wszystko zaczęło się od Gdańskiego Konkursu Poetyckiego. Podczas drugiej edycji tego projektu jury, w skład którego weszli przedstawiciele środowisk artystycznych, instytucji społecznych i miejskich działających na rzecz seniorów, wybrało osiem utworów. Nagroda, jaką laureaci poetyckich zmagań otrzymali, jest niezwykła. To muzyka. Ośmiu kompozytorów podjęło się opracowania warstwy muzycznej - siedmiu z nich to studenci Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, która jest partnerem tego wydarzenia. Ósmy utwór to kompozycja wyłoniona w ogłoszonym przez gdańską akademię Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim. Nad częścią kompozytorsko-aranżacyjną czuwał Kamil Cieślik, dyrektor artystyczny wydarzenia, wykładowca gdańskiej Akademii Muzycznej.

Podczas poniedziałkowego „Benefisu Dojrzałości” artyści stworzyli zespół wokalno-instrumentalny. Każdy wyróżniony utwór zaśpiewał inny wykonawca. Studenci Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku pod opieką dr. Roberta Turły, wykładowcy ASP, przygotowali oprawę wizualną.

- Artyści i realizatorzy bezpłatnie zaangażowali się w tworzenie tego ważnego wydarzenia kulturalnego na rzecz seniorów - mówi Andrzej Urbański z Fundacji Promedicine, która jest organizatorem koncertu. - Budujemy w ten sposób solidarność międzypokoleniową - dodał Jarek Polański.

Benefis Dojrzałości. Z myślą o seniorach

Organizatorzy o "Benefisie dojrzałości":

Andrzej Urbański:
- Starsze osoby, poeci, z własnym bagażem doświadczeń, zbyt często spychani są na margines. Mamy nadzieję, że tego typu wydarzenie, jakim jest Benefis Dojrzałości, podkreślając doświadczenie ludzi starszych, wskazuje jednocześnie na ich bardzo ważną rolę w życiu codziennym. Benefis Dojrzałości jest wydarzeniem, które łączy pokolenia i instytucje. Mamy nadzieję, że daje też dużo radości i optymizmu. Zarówno twórcom, jak i wszystkim osobom zaangażowanym i odbiorcom.

Jarek Polański:
- Ideą tego przedsięwzięcia jest nobilitacja środowiska osób starszych. Myślę,że impreza ta jest jak pocałunek kobiety w rękę – mały, zwykły gest a okazujący wielki szacunek. W spotkaniu chodzi o zrobienie sobie takich małych przyjemności, które kryją w sobie ogrom empatii. Jestem przekonany – a wiem to z doświadczeń poprzednich edycji tego wydarzenia (2015 i 2017) i relacji ich uczestników - że działa to w dwie strony. Że młodzi kompozytorzy i wykonawcy wychodzą z koncertu ubogaceni doświadczeniem obdarowania „zwyczajnych” osób swoim talentem i zaangażowaniem. Pod tym względem z pewnością każdy Benefis jest sukcesem.

Niezwykłe przedsięwzięcie

Andrzej Urbański:
- Przy tej skali przedsięwzięcia zawsze pojawiają się tzw. sytuacje nieprzewidziane lub zaskakujące. A to korki, które utrudniają dotarcie na czas do filharmonii, albo choroba, która uniemożliwia zaśpiewanie lub zagranie na 100 procent. Skala tego wydarzenia, to jak operacja na otwartym sercu. Trzeba podejmować decyzje i reagować natychmiast, nawet tuż przed finałem. Wszystko po to, by odbiorcy byli pozytywnie zaskoczeni i usatysfakcjonowani finalnym efektem. Mamy nadzieję, że się udało.

Jarek Polański:
- Tutaj mejl do nas od jednej z uczestniczek – autorek tekstów wykonanych podczas tegorocznego Benefisu:
„Szanowni, kochani Twórcy Benefisu Dojrzałości, Stworzyliście Wielkie Dzieło, które przeradza się w znaczące wydarzenie artystyczne Trójmiasta (nie mniejsze niż Festiwal Sopocki za czasów mojej młodości). Zrobiliście to wspaniale dla generacji odchodzącej (bo ile nam już zostało?). Chyba byłam najstarszą osobą wśród laureatów, ale starsi zawsze będą, więc myślę, że ten Benefis przetrwa nas wszystkich. Wszystko doskonale się udało. Nawet znawcy i bywalcy imprez artystycznych byli zaskoczeni i zachwyceni wszystkim tym, co się działo. Z całego serca gratuluję! Z wyrazami wdzięczności Jadwiga Hoppe”

Podziękowanie

Andrzej Urbański:
- Przede wszystkim cieszy nas zaangażowanie wszystkich twórców. A jest ich z roku na rok coraz więcej. Zarówno twórców wierszy – Seniorów, kompozytorów, wykonawców, solistów, zaangażowanych wykładowców - profesorów z Akademii Muzycznej i Akademii Sztuk Pięknych oraz wolontariuszy. Podsumowując całe wydarzenie, należy przede wszystkim pochwalić się tym, że wciąż jest wielu ludzi w różnym wieku, którym się chce robić coś dobrego dla drugiego człowieka.
To bardzo optymistyczne, w tym szalonym, wciąż przyspieszającym świecie, który często ludzi starszych wyrzuca poza nawias życia.

Jarek Polański:
- Nic ująć, nic dodać...