Co nam się kojarzy z Norwegią?

Norwegia jest podobnej wielkości jak Polska, lecz posiada około 10 razy mniej mieszkańców. Większość Norwegów mieszka na południu i w centralnej części kraju. Bodo, gdzie obecnie przebywam, jest najdalej wysuniętym na północ kraju miastem, do którego dojeżdża pociąg.

Niedaleko jest Narvik - miejsce znane Polakom, ponieważ walczyli w tym miejscu nasi żołnierze. Bodo liczy sobie około 40 tysięcy ludzi, ale jak na Norwegię jest to "spore" miasto - z uczelnią wyższą, szkołą policyjną, lotniskiem i dużym portem. Stąd odpływa prom na Lofoty - wyspy, które dla Norwegów są tym, czym Zakopane dla Polaków.

Zanim w kolejnych relacjach z Norwegii opiszę własne odczucia związane z tym krajem kilka słów tytułem wprowadzenia. Większości z nas Norwegia kojarzy się z krajem wiecznej zimy, gdzie nawet latem temperatury niewiele różnią się od tych, w jakich przechowujemy żywność w lodówkach. Nic bardziej błędnego! Wzdłuż wybrzeży norweskich przepływa ciepły prąd Golfsztrom, ogrzewając znacznie tę część Europy. Nad morzem temperatury zimą nieznacznie spadają poniżej zera, a latem bywa tu cieplej niż w Polsce. Zaznaczam, że bywa.

Co nam się kojarzy z Norwegią? Plaża?

Trochę inaczej sytuacja wygląda w głębi kraju: tam temperatury są zdecydowanie niższe i dłużej utrzymuje się śnieg. Na początku czerwca widziałam w górach zamarznięte jeziora - pomimo tego, że góry były nad morzem i wiał tam cieplejszy wiatr.

W tej części kraju, za kołem podbiegunowym można zimą zobaczyć zorzę polarną. Ukazuje się na wysokości od 90 do 150 kilometrów nad ziemią. W odróżnieniu od normalnego światła słonecznego, które składa się ze wszystkich kolorów, ale widoczne jest jako białe, kolory zorzy polarnej najczęściej oscylują między odcieniami czerwieni i zieleni. Aktualny kolor zależy od wysokości powyżej poziomu ziemi. Zorza polarna jest natomiast najlepiej widoczna między listopadem a lutym.