Cyrk Rodziny Afanasjeff - bis

Biały koń witał gości wchodzących do teatru Miniatura. Potem było jeszcze śmieszniej i dziwniej. Na scenie pojawił się ognisty, zabójczo przystojny Capitano w mundurze i ze szpadą. Chciał wygłosić referat, lecz niesforna publiczność przeszkadzała, krzycząc: Jasiu, graj! W tej roli zadebiutował profesor Jan Ciechowicz. Potem wszystkich powalił na kolana tajemniczy rapujący Dotorre.

- Kto to jest? - zastanawiali się widzowie. Okazało się, że gra go znany pisarz, Paweł Huelle, który żalił się: "Nie biorę. Kto mówi, że biorę...". Aluzję do pewnego gdańskiego doktora widzowie odczytali bez trudu.
- Panie, panowie i dzieci! A teraz sensacja na miarę światową! Nasza trupa złowiła Żywego Anioła! Anioł tańczy. Śpiewa i je z ręki. Voilá! - wołał Góral Józef Fukś, brutalnie poganiając wychodzącego na łańcuchu Anioła. Złotowłosy, przecudnej urody anielski gość, czyli Bogna Forkiewicz, zaśpiewał słynną arię "Śmiej się pajacu...". Halina Słojewska przeczytała wzruszający list Jerzego Afanasjewa do trzyletniego wówczas syna.
Teatrzyk komediowy Cyrk Rodziny Afanasjeff - to legenda. Po 40 latach Alina Afanasjew wraz z synem Jerzym i przyjaciółmi artystami postanowili go przypomnieć. W piątek zobaczyliśmy commedię dell'arte "Dobry Wieczór Błaźnie BIS". Tak jak przed laty przy fortepianie zasiadł niezrównany Janusz Hajdun. Na scenie królował wspaniały mim - Pierrot, Arleccino - Ryszard Ronczewski. Akcję przerywały archiwalne fragmenty filmowe. Z ekranu Anioł (Alina Afanasjew) puszczał oko do Pierrota. Były momenty liryczne i nostalgiczne. Nad całością czuwał z Nieba Jerzy Afanasjew. Scenariusz na podstawie tekstów Jerzego Afanasjewa zrealizowali: Alina Afanasjew oraz Jerzy W. Afanasjew. Ponadto grali: Wojciech Staroniewicz i Orkiestra Dixilendowa.
Uśmiechnięci widzowie wychodzili ze spektaklu, nucąc słynną piosenkę Cyrku "Świat nie jest taki zły", bo przecież nie jest.