Dorsze albo pieniądze

Armatorzy kutrów bałtyckich żądają odszkodowań za przymusową dwumiesięczną przerwę w połowach dorszy, spowodowaną okresem ochronnym na te ryby. Powołują się oni na przepisy obowiązujące w państwach "starej Unii", gwarantujące rybakom rekompensaty za postój w porcie w okresach zakazu łowienia.

Kilkuletnie dopominanie się w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi o przyznawanie odszkodowań były bezskuteczne. Sztab Kryzysowy Rybołówstwa wysłał już do ministra rolnictwa pismo protestacyjne, ale odpowiedzi jak dotąd nie ma. W piśmie tym rybacy żądają zezwolenia im na odławianie dziennie, w okresie ochronnym, 400 kg dorszy. Według nich, ryb tych w Bałtyku nie brakuje.

Maciej Dlouhy, prezes Krajowej Izby Rybackiej w Ustce, twierdzi, że jeżeli powołujemy się na rozwiązania unijne, to musimy postępować tak, jak rybacy z krajów Unii. Otrzymują oni rekompensaty wysokości 100 euro dziennie, ale za trzymiesięczny przestój kutrów w okresie ochronnym na dorsze. Fundusz na odszkodowania pochodzi z budżetu państwa, samorządów lokalnych, urzędów pracy i rybackich organizacji producenckich. Organizacje rybackie chcą wystąpić do Departamentu Rybołówstwa resortu rolnictwa, żeby również w Polsce załatwić sprawę odszkodowań. Najpierw należy jednak sporządzić listę armatorów kutrów, którzy poławiają wyłącznie dorsze i łososie, objęte ochroną przez dwa letnie miesiące.

Na poławianie przez rybaków nawet małych ilości dorszy w okresie ochronnym nie ma szans. Po przystąpieniu do Unii nie przyznaje się nam limitów na łowienie tych ryb, bo otrzymujemy je w ramach wspólnej kwoty unijnej. Nasz rząd nie może też zezwalać na połowy sprzeczne ze wspólną polityką rybacką Unii, przewidującą ochronę zasobów ryb morskich.