Od kiedy funkcjonuje opieka medyczna dla dzieci przy ul. Polanki?
Wiele osób może zastanawiać się nad sposobem liczenia rocznic, wszak cztery lata temu szpital świętował swoje 40-lecie. Owszem, budynek, którego elewację widzimy z głównej szosy, powstał w 1976 roku i data ta mówi o oficjalnym otwarciu szpitala, jednak ośrodek leczniczy, w którym przyjmowane były dzieci, powstał w tym miejscu o wiele wcześniej.
– W niektórych współczesnych opracowaniach pojawia się informacja, że szpital rozpoczął swoją działalność w tym miejscu po 1945 roku. Tymczasem dopiero 1 czerwca 1950 roku powstaje Państwowe Przeciwgruźlicze Sanatorium Dziecięce – zdradza lek. med. Andrzej Pustkowski ze Szpitala Dziecięcego Polanki.
– W momencie inauguracji, sanatorium mogło przyjąć 80 pacjentów w wieku od 3 do 15 lat. Bardzo szybko okazało się, że ze względu na ówczesną sytuację epidemiczną, wszystkie łóżka wypełniły się pacjentami.
Walka z gruźlicą
Jeszcze w tym samym roku powstała tu również Przyszpitalna Szkoła Podstawowa, która miała zadbać o edukację dzieci przebywających na leczeniu. W tamtym okresie problem zachorowalności na gruźlicę, a więc poważną, zakaźną chorobę bakteryjną, niestety nie należał do rzadkości.
– Ze wspomnień przekazanych w okresie 50-lecia powstania Ośrodka Dziecięcego na Polankach przez Panią Prof. Marię Kamińską istotnie wynikało, ze w latach powojennych na terenie Kliniki Dziecięcej Akademii Medycznej w Gdańsku hospitalizowano znaczną ilość pacjentów z powodu gruźlicy – mówi lek. med. Andrzej Pustkowski. – Potwierdzały to w tamtym okresie bardzo wysokie wskaźniki zachorowalności na tę chorobę zakaźną. Z tego powodu istniała potrzeba tworzenia ośrodków dla leczenia pacjentów dziecięcych w całym kraju, jak i w regionie pomorskim.
Systematyczna rozbudowa ośrodka
Ta sztuka udała się dopiero w 1950 r., kiedy wykorzystano infrastrukturę Dworu IV oraz okolicznego zaplecza. Co istotne, budynki nie były znacznie zniszczone przez działania wojenne. Udało się też znaleźć wyposażenie, a także zorganizować personel medyczny. W następnych latach systematycznie adaptowano kolejne pomieszczenia pod przestrzeń użytkową. Regularnie zwiększała się też liczba łóżek, która już po trzech latach działalności wzrosła do 150, a na przełomie lat 50-tych i 60-tych przekroczyła 200.
– Ważną datę stanowi również styczeń 1967 roku, kiedy z obecnego Szpitala Copernicusa przeniesiono cały Oddział Chorób Płuc i Gruźlicy – zaznaczył lek.med. Andrzej Pustkowski.
– Podkreślenie fuzji tych dwóch placówek w Gdańsku jest o tyle istotne, bo spowodowało to sprofilowanie ośrodka na choroby układu oddechowego u dzieci. Przyszłościowo zaowocowało to współpracą z innymi tego typu placówkami w kraju, a zwłaszcza z Instytutem Matki i Dziecka Oddziałem terenowym w Rabce. Po przyjściu specjalistów stworzono cały oddział szpitalno-obserwacyjny z izbą przyjęć i laboratorium. Wtedy rozpoczęły się tutaj badania bronchoskopowe i odnotowuje się początek rehabilitacji oddechowej. Dwa lata później została uruchomiona Poradnia Chorób Płuc.
To właśnie w tym momencie z ośrodka opiekującego się pacjentami z gruźlicą, powstała placówka zajmująca się szeroko schorzeniami układu oddechowego. W latach 70-tych odnotowano zresztą wyraźny spadek pacjentów z gruźlicą, co również pozwalało na rozwinięcie oferty opieki medycznej w inne strony.
Powstanie szpitala
Natomiast prawdziwy krok milowy miał miejsce we wspomnianym 1976 roku, kiedy to oficjalnie otworzono Szpital Dziecięcy, a dokładniej Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem z zespołem Poradni Specjalistycznych. Obecnie wieloodziałowy szpital ze względu na swój profil jest jednym z głównych ośrodków medycznych w Trójmieście, a także ważną placówką leczenia chorych z mukowiscydozą.
Dokładnie dziś, 1 czerwca obchodzimy 70-lecie powołania Państwowego Przeciwgruźliczego Sanatorium Dziecięcego, które było organizowane w niezwykle trudnym, powojennym okresie. Rezygnacja z oficjalnych obchodów nie oznacza jednak braku atrakcji dla najmłodszych pacjentów placówki. 1 czerwca to przecież Dzień Dziecka, a dyrekcja szpitala zaplanowała pokazy cyrkowców, którzy wystąpią przed budynkiem. Wszystko odbędzie się w reżimie sanitarnym, a dzieci będą mogły podziwiać pokazy artystów z okien oddziału.
Dowiedz się więcej
Od kiedy funkcjonuje opieka medyczna dla dzieci przy ul. Polanki?
Wiele osób może zastanawiać się nad sposobem liczenia rocznic, wszak cztery lata temu szpital świętował swoje 40-lecie. Owszem, budynek, którego elewację widzimy z głównej szosy, powstał w 1976 roku i data ta mówi o oficjalnym otwarciu szpitala, jednak ośrodek leczniczy, w którym przyjmowane były dzieci, powstał w tym miejscu o wiele wcześniej.
– W niektórych współczesnych opracowaniach pojawia się informacja, że szpital rozpoczął swoją działalność w tym miejscu po 1945 roku. Tymczasem dopiero 1 czerwca 1950 roku powstaje Państwowe Przeciwgruźlicze Sanatorium Dziecięce – zdradza lek. med. Andrzej Pustkowski ze Szpitala Dziecięcego Polanki.
– W momencie inauguracji, sanatorium mogło przyjąć 80 pacjentów w wieku od 3 do 15 lat. Bardzo szybko okazało się, że ze względu na ówczesną sytuację epidemiczną, wszystkie łóżka wypełniły się pacjentami.
Walka z gruźlicą
Jeszcze w tym samym roku powstała tu również Przyszpitalna Szkoła Podstawowa, która miała zadbać o edukację dzieci przebywających na leczeniu. W tamtym okresie problem zachorowalności na gruźlicę, a więc poważną, zakaźną chorobę bakteryjną, niestety nie należał do rzadkości.
– Ze wspomnień przekazanych w okresie 50-lecia powstania Ośrodka Dziecięcego na Polankach przez Panią Prof. Marię Kamińską istotnie wynikało, ze w latach powojennych na terenie Kliniki Dziecięcej Akademii Medycznej w Gdańsku hospitalizowano znaczną ilość pacjentów z powodu gruźlicy – mówi lek. med. Andrzej Pustkowski. – Potwierdzały to w tamtym okresie bardzo wysokie wskaźniki zachorowalności na tę chorobę zakaźną. Z tego powodu istniała potrzeba tworzenia ośrodków dla leczenia pacjentów dziecięcych w całym kraju, jak i w regionie pomorskim.
Systematyczna rozbudowa ośrodka
Ta sztuka udała się dopiero w 1950 r., kiedy wykorzystano infrastrukturę Dworu IV oraz okolicznego zaplecza. Co istotne, budynki nie były znacznie zniszczone przez działania wojenne. Udało się też znaleźć wyposażenie, a także zorganizować personel medyczny. W następnych latach systematycznie adaptowano kolejne pomieszczenia pod przestrzeń użytkową. Regularnie zwiększała się też liczba łóżek, która już po trzech latach działalności wzrosła do 150, a na przełomie lat 50-tych i 60-tych przekroczyła 200.
– Ważną datę stanowi również styczeń 1967 roku, kiedy z obecnego Szpitala Copernicusa przeniesiono cały Oddział Chorób Płuc i Gruźlicy – zaznaczył lek.med. Andrzej Pustkowski.
– Podkreślenie fuzji tych dwóch placówek w Gdańsku jest o tyle istotne, bo spowodowało to sprofilowanie ośrodka na choroby układu oddechowego u dzieci. Przyszłościowo zaowocowało to współpracą z innymi tego typu placówkami w kraju, a zwłaszcza z Instytutem Matki i Dziecka Oddziałem terenowym w Rabce. Po przyjściu specjalistów stworzono cały oddział szpitalno-obserwacyjny z izbą przyjęć i laboratorium. Wtedy rozpoczęły się tutaj badania bronchoskopowe i odnotowuje się początek rehabilitacji oddechowej. Dwa lata później została uruchomiona Poradnia Chorób Płuc.
To właśnie w tym momencie z ośrodka opiekującego się pacjentami z gruźlicą, powstała placówka zajmująca się szeroko schorzeniami układu oddechowego. W latach 70-tych odnotowano zresztą wyraźny spadek pacjentów z gruźlicą, co również pozwalało na rozwinięcie oferty opieki medycznej w inne strony.
Powstanie szpitala
Natomiast prawdziwy krok milowy miał miejsce we wspomnianym 1976 roku, kiedy to oficjalnie otworzono Szpital Dziecięcy, a dokładniej Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem z zespołem Poradni Specjalistycznych. Obecnie wieloodziałowy szpital ze względu na swój profil jest jednym z głównych ośrodków medycznych w Trójmieście, a także ważną placówką leczenia chorych z mukowiscydozą.
Dokładnie dziś, 1 czerwca obchodzimy 70-lecie powołania Państwowego Przeciwgruźliczego Sanatorium Dziecięcego, które było organizowane w niezwykle trudnym, powojennym okresie. Rezygnacja z oficjalnych obchodów nie oznacza jednak braku atrakcji dla najmłodszych pacjentów placówki. 1 czerwca to przecież Dzień Dziecka, a dyrekcja szpitala zaplanowała pokazy cyrkowców, którzy wystąpią przed budynkiem. Wszystko odbędzie się w reżimie sanitarnym, a dzieci będą mogły podziwiać pokazy artystów z okien oddziału.
Dowiedz się więcej
Te produkty powodują cukrzycę u Polaków
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?