Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Gdańsk: 70 lat temu otwarto Przeciwgruźlicze Sanatorium Dziecięce. To był początek historii opieki medycznej przy ul. Polanki

Piotr Kallalas
Piotr Kallalas
Zbiory archiwalne Szpitala Polanki
Zbiory archiwalne Szpitala Polanki
W czasie pandemii zdecydowana większość obchodów rocznicowych czy wydarzeń kulturalnych musiała zostać zawieszona. Dotknęło to również Szpitala Dziecięcego „Polanki”, który 1 czerwca chciał hucznie obchodzić okrągły jubileusz – 70 lat od momentu otwarcia Państwowego Przeciwgruźliczego Sanatorium Dziecięcego i tym samym funkcjonowania w tym miejscu opieki medycznej. Obecny reżim sanitarny zweryfikował plany, jednak cały czas jest to dobra okazja, aby przyjrzeć się historii placówki, która stanowi ważny ośrodek leczenia dzieci w Trójmieście.

Od kiedy funkcjonuje opieka medyczna dla dzieci przy ul. Polanki?

Wiele osób może zastanawiać się nad sposobem liczenia rocznic, wszak cztery lata temu szpital świętował swoje 40-lecie. Owszem, budynek, którego elewację widzimy z głównej szosy, powstał w 1976 roku i data ta mówi o oficjalnym otwarciu szpitala, jednak ośrodek leczniczy, w którym przyjmowane były dzieci, powstał w tym miejscu o wiele wcześniej.

– W niektórych współczesnych opracowaniach pojawia się informacja, że szpital rozpoczął swoją działalność w tym miejscu po 1945 roku. Tymczasem dopiero 1 czerwca 1950 roku powstaje Państwowe Przeciwgruźlicze Sanatorium Dziecięce – zdradza lek. med. Andrzej Pustkowski ze Szpitala Dziecięcego Polanki.

– W momencie inauguracji, sanatorium mogło przyjąć 80 pacjentów w wieku od 3 do 15 lat. Bardzo szybko okazało się, że ze względu na ówczesną sytuację epidemiczną, wszystkie łóżka wypełniły się pacjentami.

Walka z gruźlicą

Jeszcze w tym samym roku powstała tu również Przyszpitalna Szkoła Podstawowa, która miała zadbać o edukację dzieci przebywających na leczeniu. W tamtym okresie problem zachorowalności na gruźlicę, a więc poważną, zakaźną chorobę bakteryjną, niestety nie należał do rzadkości.

– Ze wspomnień przekazanych w okresie 50-lecia powstania Ośrodka Dziecięcego na Polankach przez Panią Prof. Marię Kamińską istotnie wynikało, ze w latach powojennych na terenie Kliniki Dziecięcej Akademii Medycznej w Gdańsku hospitalizowano znaczną ilość pacjentów z powodu gruźlicy – mówi lek. med. Andrzej Pustkowski. – Potwierdzały to w tamtym okresie bardzo wysokie wskaźniki zachorowalności na tę chorobę zakaźną. Z tego powodu istniała potrzeba tworzenia ośrodków dla leczenia pacjentów dziecięcych w całym kraju, jak i w regionie pomorskim.

Systematyczna rozbudowa ośrodka

Ta sztuka udała się dopiero w 1950 r., kiedy wykorzystano infrastrukturę Dworu IV oraz okolicznego zaplecza. Co istotne, budynki nie były znacznie zniszczone przez działania wojenne. Udało się też znaleźć wyposażenie, a także zorganizować personel medyczny. W następnych latach systematycznie adaptowano kolejne pomieszczenia pod przestrzeń użytkową. Regularnie zwiększała się też liczba łóżek, która już po trzech latach działalności wzrosła do 150, a na przełomie lat 50-tych i 60-tych przekroczyła 200.

– Ważną datę stanowi również styczeń 1967 roku, kiedy z obecnego Szpitala Copernicusa przeniesiono cały Oddział Chorób Płuc i Gruźlicy – zaznaczył lek.med. Andrzej Pustkowski.

– Podkreślenie fuzji tych dwóch placówek w Gdańsku jest o tyle istotne, bo spowodowało to sprofilowanie ośrodka na choroby układu oddechowego u dzieci. Przyszłościowo zaowocowało to współpracą z innymi tego typu placówkami w kraju, a zwłaszcza z Instytutem Matki i Dziecka Oddziałem terenowym w Rabce. Po przyjściu specjalistów stworzono cały oddział szpitalno-obserwacyjny z izbą przyjęć i laboratorium. Wtedy rozpoczęły się tutaj badania bronchoskopowe i odnotowuje się początek rehabilitacji oddechowej. Dwa lata później została uruchomiona Poradnia Chorób Płuc.

To właśnie w tym momencie z ośrodka opiekującego się pacjentami z gruźlicą, powstała placówka zajmująca się szeroko schorzeniami układu oddechowego. W latach 70-tych odnotowano zresztą wyraźny spadek pacjentów z gruźlicą, co również pozwalało na rozwinięcie oferty opieki medycznej w inne strony.

Powstanie szpitala

Natomiast prawdziwy krok milowy miał miejsce we wspomnianym 1976 roku, kiedy to oficjalnie otworzono Szpital Dziecięcy, a dokładniej Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem z zespołem Poradni Specjalistycznych. Obecnie wieloodziałowy szpital ze względu na swój profil jest jednym z głównych ośrodków medycznych w Trójmieście, a także ważną placówką leczenia chorych z mukowiscydozą.

Dokładnie dziś, 1 czerwca obchodzimy 70-lecie powołania Państwowego Przeciwgruźliczego Sanatorium Dziecięcego, które było organizowane w niezwykle trudnym, powojennym okresie. Rezygnacja z oficjalnych obchodów nie oznacza jednak braku atrakcji dla najmłodszych pacjentów placówki. 1 czerwca to przecież Dzień Dziecka, a dyrekcja szpitala zaplanowała pokazy cyrkowców, którzy wystąpią przed budynkiem. Wszystko odbędzie się w reżimie sanitarnym, a dzieci będą mogły podziwiać pokazy artystów z okien oddziału.

Od kiedy funkcjonuje opieka medyczna dla dzieci przy ul. Polanki?

Wiele osób może zastanawiać się nad sposobem liczenia rocznic, wszak cztery lata temu szpital świętował swoje 40-lecie. Owszem, budynek, którego elewację widzimy z głównej szosy, powstał w 1976 roku i data ta mówi o oficjalnym otwarciu szpitala, jednak ośrodek leczniczy, w którym przyjmowane były dzieci, powstał w tym miejscu o wiele wcześniej.

– W niektórych współczesnych opracowaniach pojawia się informacja, że szpital rozpoczął swoją działalność w tym miejscu po 1945 roku. Tymczasem dopiero 1 czerwca 1950 roku powstaje Państwowe Przeciwgruźlicze Sanatorium Dziecięce – zdradza lek. med. Andrzej Pustkowski ze Szpitala Dziecięcego Polanki.

– W momencie inauguracji, sanatorium mogło przyjąć 80 pacjentów w wieku od 3 do 15 lat. Bardzo szybko okazało się, że ze względu na ówczesną sytuację epidemiczną, wszystkie łóżka wypełniły się pacjentami.

Walka z gruźlicą

Jeszcze w tym samym roku powstała tu również Przyszpitalna Szkoła Podstawowa, która miała zadbać o edukację dzieci przebywających na leczeniu. W tamtym okresie problem zachorowalności na gruźlicę, a więc poważną, zakaźną chorobę bakteryjną, niestety nie należał do rzadkości.

– Ze wspomnień przekazanych w okresie 50-lecia powstania Ośrodka Dziecięcego na Polankach przez Panią Prof. Marię Kamińską istotnie wynikało, ze w latach powojennych na terenie Kliniki Dziecięcej Akademii Medycznej w Gdańsku hospitalizowano znaczną ilość pacjentów z powodu gruźlicy – mówi lek. med. Andrzej Pustkowski. – Potwierdzały to w tamtym okresie bardzo wysokie wskaźniki zachorowalności na tę chorobę zakaźną. Z tego powodu istniała potrzeba tworzenia ośrodków dla leczenia pacjentów dziecięcych w całym kraju, jak i w regionie pomorskim.

Systematyczna rozbudowa ośrodka

Ta sztuka udała się dopiero w 1950 r., kiedy wykorzystano infrastrukturę Dworu IV oraz okolicznego zaplecza. Co istotne, budynki nie były znacznie zniszczone przez działania wojenne. Udało się też znaleźć wyposażenie, a także zorganizować personel medyczny. W następnych latach systematycznie adaptowano kolejne pomieszczenia pod przestrzeń użytkową. Regularnie zwiększała się też liczba łóżek, która już po trzech latach działalności wzrosła do 150, a na przełomie lat 50-tych i 60-tych przekroczyła 200.

– Ważną datę stanowi również styczeń 1967 roku, kiedy z obecnego Szpitala Copernicusa przeniesiono cały Oddział Chorób Płuc i Gruźlicy – zaznaczył lek.med. Andrzej Pustkowski.

– Podkreślenie fuzji tych dwóch placówek w Gdańsku jest o tyle istotne, bo spowodowało to sprofilowanie ośrodka na choroby układu oddechowego u dzieci. Przyszłościowo zaowocowało to współpracą z innymi tego typu placówkami w kraju, a zwłaszcza z Instytutem Matki i Dziecka Oddziałem terenowym w Rabce. Po przyjściu specjalistów stworzono cały oddział szpitalno-obserwacyjny z izbą przyjęć i laboratorium. Wtedy rozpoczęły się tutaj badania bronchoskopowe i odnotowuje się początek rehabilitacji oddechowej. Dwa lata później została uruchomiona Poradnia Chorób Płuc.

To właśnie w tym momencie z ośrodka opiekującego się pacjentami z gruźlicą, powstała placówka zajmująca się szeroko schorzeniami układu oddechowego. W latach 70-tych odnotowano zresztą wyraźny spadek pacjentów z gruźlicą, co również pozwalało na rozwinięcie oferty opieki medycznej w inne strony.

Powstanie szpitala

Natomiast prawdziwy krok milowy miał miejsce we wspomnianym 1976 roku, kiedy to oficjalnie otworzono Szpital Dziecięcy, a dokładniej Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem z zespołem Poradni Specjalistycznych. Obecnie wieloodziałowy szpital ze względu na swój profil jest jednym z głównych ośrodków medycznych w Trójmieście, a także ważną placówką leczenia chorych z mukowiscydozą.

Dokładnie dziś, 1 czerwca obchodzimy 70-lecie powołania Państwowego Przeciwgruźliczego Sanatorium Dziecięcego, które było organizowane w niezwykle trudnym, powojennym okresie. Rezygnacja z oficjalnych obchodów nie oznacza jednak braku atrakcji dla najmłodszych pacjentów placówki. 1 czerwca to przecież Dzień Dziecka, a dyrekcja szpitala zaplanowała pokazy cyrkowców, którzy wystąpią przed budynkiem. Wszystko odbędzie się w reżimie sanitarnym, a dzieci będą mogły podziwiać pokazy artystów z okien oddziału.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Te produkty powodują cukrzycę u Polaków

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na gdansk.naszemiasto.pl Nasze Miasto