Jakobe Mansztajn i jego wiedeński high life

- Celem takich spotkań jest przybliżenie publiczności osoby poety, ale też wprowadzenie poezji w żywe miejsce - mówi Wojciech Boros, gdański poeta i organizator spotkań. - Czasami ktoś zupełnie nie jest przygotowany na obcowanie z liryką, a dzieje się to tak po prostu, mimochodem. Jest to umieszczenie spotkań poza sztywną ramą oficjalnych wydarzeń poetyckich - dodaje.

"Wiedeński high life" Jakobe Mansztajna to zbiór 49 wierszy będący swoistym rozrachunkiem z przeszłością. Pełno tu lirycznych wspomnień do dawnych czasów i wycieczek po własnym życiu. Autor przedstawia m.in. Siwego, który jest kompilacją wielu kolegów z jego lat chłopięcych, poznajemy również Marcina, przyjaciela, który zbyt wcześnie odszedł.

"Marcin idzie do nieba"
jeszcze kilka tchnień temu
leżałeś w łóżku, otoczony świeczkami,
(...) a teraz popatrz:
we wieczność maszerujesz w tę pustkę z wygodami.

Mrok klubu rozproszony delikatnym światłem tworzył klimat tajemniczości. Sprzyjał zadumie, stworzył atmosferę skłaniającą do refleksji. W przerwach rozbrzmiewała nastrojowa muzyka Debussy i Mikołaja Sikały, czarując różnorodnymi tonacjami. Dzięki temu można było na chwilę oderwać się od tego zwyczajne i codzienne i obcować z rzeczywistością poetycką niezwykłą i często trudną.

"Tyber"
systematycznie wchodzić w przyszłość.
opowiedzieć się wreszcie za szczęściem,
jakie jest, a nie jakiego się szuka. między
piwnicą a schodami przeżyć tragedię.
jedną z tych niewielkich, choć doszczętną

Dużo jest w poezji Mansztajna symboliki śmierci. Bo śmierć stanowi osnowę opowiadanej historii, w której liryczni bohaterowie borykają się z chropowatą rzeczywistością.

śmierć przewija się wzdłuż
jak taśma wideo na funkcji slow motion
przewija się wzdłuż jak taśma

Spotkania w ramach Otwartej Sceny Poetyckiej odbywają się raz na miesiąc w gdyńskim Bohema Jazz Club.