Jarosław Bieniuk: Chciałbym zagrać z Lechią w pucharach

- Po latach wreszcie udało Ci się wrócić do Gdańska i znowu możesz grać w Lechii.

- Na pewno jest to dla mnie duże wyróżnienie i jednocześnie wyzwanie. Wyjechałem w świat i teraz wracam. I wracam po to, aby jeszcze pomóc Lechii, coś tutaj osiągnąć, a nie z myślą o piłkarskiej emeryturze. Od dawna miałem w głowie nadzieję, że nadarzy się okazja na powrót do Lechii.

- Żona [Anna Przybylska - red.] nie namawiała na powrót?

- Żona przebierała nogami już od kilku lat, żeby wrócić do Trójmiasta. Oboje przecież stąd pochodzimy. To jest nasze miejsce do życia i już dosyć tej tułaczki.

- Co jeszcze chciałbyś osiągnąć z Lechią?

- Mój cel minimum to powtórzyć to, co Lechia już w swojej historii osiągnęła, czyli trzecie miejsce w ekstraklasie. Myślę, że w ciągu trzech lat to jest możliwe do zrealizowania. Do tego dochodzi walka o Puchar Polski. Chciałbym zagrać z Lechią w europejskich pucharach.

- To realne marzenie?

- Myślę, że tak. Mam porównanie do sytuacji, jaka była w moim poprzednim klubie. W Gdańsku są stworzone warunki do tego, żeby osiągnąć sukces. Jest dobra baza, klub poukładany finansowo, jest piękny stadion, no i wspaniali kibice. Z rundy na rundę może być coraz lepiej.

- Możesz spojrzeć na Lechię z drugiej strony. Grałeś w poprzednim sezonie przeciwko gdańszczanom, którzy ledwo utrzymali się w ekstraklasie. Na jakiej podstawie zatem wierzysz w sukces?

- Ja nie mówię, że to będzie w tym sezonie. Teraz jest najważniejsza stabilizacja, żebyśmy nie mieli takich problemów, jakie Lechia miała w poprzednim sezonie. To jest cel nadrzędny. A co będzie dalej, to zobaczymy. Musimy wygrywać kolejne mecze, a nie wybiegać myślami w przyszłość.

- A jaki będzie cel Lechii w tym sezonie?

- Najpierw powinniśmy zapewnić sobie utrzymanie, a dopiero potem będziemy mogli myśleć o tym, co dalej. Nie możemy czekać na koniec sezonu i do ostatniej kolejki walczyć o byt. Od początku sezonu musimy wygrywać i zdobywać punkty.
Na razie trudno o wielki optymizm, bo te mecze kontrolne wyglądają średnio w waszym wykonaniu.
Są momenty, kiedy nasza gra wygląda dobrze, ale też są momenty, że wygląda źle. Zostały jeszcze dwa tygodnie do pierwszego meczu ligowego i trzeba wszystko dograć.

- Czego jeszcze Wam brakuje, żebyście grali lepiej i wyniki były zadowalające?

- Najważniejsze to poprawić grę w defensywie. Cała drużyna musi pracować na to, żeby tracić mniej bramek, żeby Lechia nie musiała gonić wyniku i strzelić dwóch bramek, aby wygrać spotkanie. Wtedy łatwiej będzie strzelić gola, bo mamy przecież zawodników, którzy potrafią to robić.

- Znasz Sebastiana Maderę z Widzewa. To jest ten najlepszy partner dla Ciebie na środku obrony?

- Ponad 2 lata graliśmy razem w Widzewie, znamy się też bardzo dobrze z Sebastianem z treningów. Są jeszcze Krzysiek Bąk, który ma bardzo dobre warunki fizyczne, i wszechstronny, młody Rafał Janicki. Zdarzają się kartki, kontuzje i wszyscy muszą być gotowi do gry. Przyzwyczajanie się do nazwisk może być zgubne.

- W meczu z Polonią nie zagrasz z powodu czerwonej kartki.

- To na pewno nie jest dla mnie sytuacja komfortowa. Tym bardziej, że to pierwszy mecz ligowy. Będę trzymał kciuki za chłopaków, żeby zagrali dobrze i wygrali mecz, a później trener będzie miał kłopot z ustawieniem składu. A ja nie przyjechałem na jeden mecz, tylko na dwa, trzy lata.