Jestem jak z filmu, bo nie ma dla mnie niemożliwych zadań

- Od kiedy jest Pan taksówkarzem?
- Niestety mogę się pochwalić tylko rocznym stażem.

- Jakim samochodem Pan jeździ i który z wszystkich dotychczasowych samochodów lubił Pan najbardziej?
- Nie mam jakiegoś ulubionego modelu czy marki. Bardzo bezpiecznie i komfortowo jeździ mi się moim obecnym samochodem. Jest to mercedes S klasa.

- Co jest najlepsze, a co najgorsze w zawodzie taksówkarza?
- Ta praca jest dla mnie idealna, bo uwielbiam bezpośredni kontakt z drugim człowiekiem. W mojej poprzedniej pracy też miałem możliwość rozmowy z ludźmi, dlatego cenię sobie, że jako taksówkarz wciąż mogę prowadzić wiele interesujących rozmów. To daje sporo satysfakcji.
Jeśli chodzi do wady, to jest nią nienormowany harmonogram pracy. Niektórzy mówią też, że to zawód z dużym ryzykiem. Ja jednak tak nie uważam. To kwestia szczęście. Pracując na budowie też może spaść ci cegła na głowę.

- Jaka najbardziej niebezpieczna sytuacja przytrafiła się Panu w pracy?
- Zdarzyła mi się niebezpieczna sytuacja, ale nie chcę o niej rozmawiać.

- Pamięta Pan anegdoty lub śmieszne sytuacje z taksówki?
- Raz np. wiozłem klienta z dyskoteki. W trakcie jazdy zorientował się, że nie zabrał z klubu kurtki. Co więcej, okazało się, że jego kurtkę przez przypadek wziął inny klient, który już zdążył wyjść z dyskoteki. Udało mi się namierzyć taksówkę, która wiozła tego klienta do domu i zdobyć adres, pod jaki go zawiozła. Spotkałem się z nim i odebrałem kurtkę. Potem wysłałem ją mojemu klientowi do Szwecji. O tamtego czasu się przyjaźnimy. On twierdzi, że jestem jak z filmu, bo dla mnie nie ma zadań niemożliwych.

- Dlaczego warto na Pana głosować?
- O tym raczej powinni mówić moi pasażerowie. Jest mi trudno mówić o sobie w tym tonie. Niemniej jest mi bardzo miło, że zostałem do takiego tytułu nominowany.

Zagłosuj na Marcina Wojciechowskiego! Wyślij na nr 72355 SMS o treści: taxi.48 (2,46 zł z VAT)