Koncert pt. Requiem Katyńskie w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Uczestnicy i muzycy oddali hołd ofiarom zbrodni katyńskiej

Kompozycja została napisana na podstawie wierszy Zoltana Polenera oraz Cypriana Kamila Norwida. Elementy części tekstowej utworu stanowi tekst łacińskiej Mszy Requiem, wykonywanej podczas nabożeństw żałobnych w Kościele Katolickim. Kompozycja jest hołdem dla ofiar zbrodni katyńskiej oraz swoistym świadectwem przyjaźni Polsko-Węgierskiej. Podczas koncertu 29 kwietnia w Sali im. Jana Olszewskiego w Muzeum II Wojny Światowej usłyszeliśmy:

• Zygmunta Noskowskiego - II. Symfonia „Elegijna” c-moll.
• Wiersze Zoltána Polner.
• Cyprian Kamil Norwid- Bema pamięci żałobny rapsod.
• łacińskie teksty liturgiczne mszy żałobnej.

Zgromadzonych gości w Sali przywitał gospodarz, dr hab. Grzegorz Berend, dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku

Przypominamy przedstawicieli elity społecznej II Rzeczypospolitej, aby przekreślić zamysł ludobójców, którzy odebrali tym ludziom życie wiosną 1940 roku – mówił dr hab. Grzegorz Berendt, dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. - Co więcej zamiarem tychże oprawców było wymazanie ich z pamięci polskiego społeczeństwa, z pamięci całego świata. Dzisiaj widzimy, że zamiar podjęty w marcu 1940 roku nie powiódł się. Cieszę się, że właśnie dzisiaj upamiętniamy 22 tysięcy polskich obywateli, różnych narodowości, również i Węgrów, a zamiar ludobójców, którzy chcieli otoczyć te wydarzenia, śmierć tych ludzi, zmową milczenia, nie powiódł się.

Następnie głos zabrał dr Pál Attila Illés Konsul Generalny Węgier w Gdańsku, który powiedział do zgromadzonych na wydarzeniu:

Kiedy mowa o ofiarach Katynia, mogą nasuwać się słowa rzymskiego poety Wergiliusza:
Są chwilę, które spowodują, że wszyscy umilkną, a są czyny, które spowodują, że wszyscy zaniemówią. Umilknąć nie możemy, bo znamy słowa z Ewangelii św. Łukasza, że jak umilkniemy, to kamienie wołać będą. Dziś nie kamienie, ale instrumenty będą wołać, ponieważ muzyka ma taką właściwość, iż łagodzi ona ból, a zarazem może przywoływać prawdę historyczną, bez której tak trudno nam wszystkim żyć.