Międzynarodowy Festiwal Działań Teatralnych i Plastycznych Zdarzenia

Festiwal "Zdarzenia" wydostojniał. Nie było wściekle awangardowych pomysłów ani skandali. Nawet prezentacje konkursowe odbywały się punktualnie. Jedynie w czwartek... zaginęli Włosi z Bolonii.

- Zabłądzili na lotnisku w Warszawie i nie zdążyli na pociąg - zdradziła dyrektor "Zdarzeń" Halina Kasjaniuk. - Do Tczewa dotarli rankiem, ale już wieczorem grali na placu Hallera "Avan-Lulu" na motywach Wedekinda.
- Jesteśmy bardzo zmęczeni. Pomału dochodzimy do siebie - powiedziała po przedstawieniu reżyser i aktorka Anna Dora Dorno (Lulu). - Podczas tworzenia inspirowała nas nie tylko twórczość, ale i życie Wedekinda, który - jak wiadomo - zafascynowany był sztuką cyrkową i varrietés. Stąd te elementy w naszym spektaklu. Oryginalne przedstawienie podobało się publiczności. Znakomicie zwłaszcza zagrał Nicola Pianzola, aktor studiuje zarządzanie kulturą i po cichu marzący o własnym teatrze.

W tym roku teatr zdominował plastykę. Ponieważ Muzeum Wisły jest w remoncie prezentacje konkursowe studentów szkół plastycznych przeniesiono do wieży ciśnień. Niestety, nie jest to najlepsze miejsce, gdyż brak perspektywy gubił ekspresję dzieł. Prace nie wzbudziły większych emocji. Toteż publiczność z zaciekawieniem czekała na "Powłoki" Marty Dąbrowskiej (z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie). Przed drzwiami poddasza Tczewskiego Domu Kultury na schodach zgromadził się tłum. Wpuszczano po 10 osób. Autorka, studentka scenografii, położyła przed obrazami w pozycji embrionalnej nagie, spętane kolorową taśmą postacie. Modelkę z płótnem łączył podobny układ ciała. Pomysł ciekawy? Może. Obrazy - takie sobie. Widzowie wychodzili zawiedzeni.
Jury milczało, nie zdradzając, co się komu podoba. Za przewodniczącym, Janem Englertem oglądały się, wzdychając, wszystkie panie. Nawet kelnerka w restauracji na jego widok oniemiała i podała mu dwie porcje kurczaka zamiast jednej. A maestro? Zjadł.
Profesor Englert opowiadał o sztuce teatru. W Tczewie zapewne przyjmie się jego powiedzonko o pewnej aktorce: "Panna z dobrego domu, wszystko na maśle i fortepian".
Z teatralnych propozycji konkursowych szczególnie poruszył mnie spektakl "Pracy szukam - matkę oddam". Pozornie banalny konflikt pokoleń. Bezrobotna córka rozmawia z matką szukającą dla niej dobrze płatnej posady (choćby miała pracować jako kelnerka bez majtek). Tekst zabrzmiał bardzo współcześnie i gorzko. Elementem scenografii jest komiks. Można by rzec, nowa wersja - "gadał dziad do obrazu" - gadała córka do komiksu, bo matka jest jego bohaterką.
- Wszystko dzieje się tak szybko. Świat pędzi, a my pędzimy razem z nim. Wpadamy z jednej emocji w drugą. Montaż - cięcie, montaż - cięcie... - mówił Szymon Turkiewicz, reżyser i dyrektor Teatru Zakład Krawiecki.
Córkę Agatę zagrała Magdalena Engelmajer, autorem komiksu jest jej młodszy brat Michał.
Były też ciekawe spektakle poza konkursem. Największym wydarzeniem okazał się kontrowersyjny spektakl "Femmene stracciate" Kampanii Teatralnej Antonello de Rosa (Salerno Włochy). Tylko dla dorosłych!
Na scenie aktorzy grający kobiece role. Czasem w skąpym kostiumie z folii, czasem nadzy. Ich nagość nie szokuje. Zdają się mówić, że rozum dochodzi do głosu w drugiej kolejności, w pierwszej zaś naszym działaniem kieruje ciało, rozebrane do naga, nabiera wyjątkowej szczerości. A sensem życia jest miłość, nawet plugawa.