Życie z Parkinsonem. List do redakcji
Mało kto wie, czym jest ta niezwykła choroba, która może być tą najpiękniejszą, jeżeli się z nią walczy, jak i również tą najgorszą, w momencie przejęcia przez nią ster.
Choroba ta kojarzona jest najczęściej z papieżem Janem Pawłem II i drżeniem rąk. Ona ma jednak wiele innych symptomów, takich jak: zachwiania równowagi, demencja, zaburzenie chodu, mowy, depresja, poczucie niskiej wartości, np. z powodu zmian, które w osobie zachodzą z powodu choroby, występuje również labilność (zmienność), co do nastrojów, często występuje płacz, rozpacz, bezradność.
Dlaczego o tym piszę?
Jest to choroba, która jest nieznana z innych objawów prócz drżenia rąk. W ostatniej dekadzie, coraz więcej osob choruje na Parkinsona. Najczęstszą spotykaną postawą jest pogodzenie się z nią i poddanie się jej postępowaniu. Choroba nieleczona jest szybko postępująca, zwłaszcza w przypadku Parkinsona. Ten przykład jednak nie dotyczy mojej Babci.
Postanowiłam napisać do redakcji, aby Babcia stała się inspiracją dla osób, które zmagają się właśnie z tą chorobą. Nie jest ona łatwa, niezwykle ważne jest wsparcie, ale główne zaangażowanie i chcenie jest u chorego.
Jest samodzielna
Moja Babcia to niesamowita osoba, która walczy z chorobą każdego dnia. Choruje na nią już 9 lat i objawy postępowania choroby prawie są niewidoczne. Neurolog wypowiada się, że to jest dzięki sposobie postępowania mojej Babci. Babcia jest bardzo samodzielna, gotuje, pierze, codziennie jeździ na rowerze stacjonarnym popołudniu wykonuje ćwiczenia rozciągające, codziennie przez godzinę uprawia nordic walking, prowadzi swój własny ogródek, w którym ma pomidory, seler, pietruszkę, marchew, buraki, truskawki, wiśnie, aronie, maliny. Teraz latem podlewa ogród samodzielnie z węża, przerabia owoce i warzywa w soki, kompoty, sałatki. Wieczorami rozwiązuje zadania matematyczne, polonistyczne, przepisuje teksty, wykreśla wyrazy.
Nie poddaje się
Nie poddaje się. Są różne dni, raz lepsze, raz gorsze, ale w tym wszystkim jest świadoma, że walczy o zdrowie. Jest osobą serdeczną i przede wszystkim niezastąpioną. Jest wzorem dla niejednego zdrowego człowieka.
To jest apel do wszystkich, którzy zmagają się z tą bądź inną chorobą, nie poddawajcie się, życie jest piękne i wyjątkowe, drugi raz się jego nie przeżyje. Na tyle jest piękne, że Parkinson ma swoje święto 15 kwietnia, gdzie każdy parkinsonik powinien dostać tulipana, ponieważ jest on kwiatem choroby.
Dane autorki do wiadomości redakcji
Czytaj też:
- Jak rozpoznać wczesne objawy choroby Parkinsona? Te pierwsze symptomy widać już nawet w średnim wieku! Na co zwrócić uwagę?
- Drżenie samoistne – objawy, przyczyny i leczenie. Kiedy drżenie rąk oraz głowy wymaga przeprowadzenia operacji?
- Światowy Dzień Choroby Parkinsona: średni wiek zachorowania wynosi około 58 lat
Najlepsze produkty spożywcze dla kobiet 40+
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?