XVIII-wieczny barokowy pałacyk stał przy nieistniejącym dziś fragmencie ul. Dyrekcyjnej, blisko obecnych torów kolejowych. Otwarty w 1724 r. obiekt zaprojektowano jako przytułek dla samotnych wdów po kupcach. Kobietom przysługiwały wyżywienie, ubranie, opieka medyczna i pieniądze na własne wydatki. Pod opieką rodziny Rennerów i założonej przez niej Fundacji Rennerów przytułek działał praktycznie do lat drugiej wojny światowej.