Piotr Malinowski

1. Od ilu lat zajmujesz się harcerstwem? Jak się zaczęła Twoja przygoda z harcerstwem?
Przygoda z harcerstwem zaczęła się od odwiedzin znajomych na obozie harcerskim w Zielonce w
1999 roku. Nie będąc harcerzem i nie mając większej styczności (jedynie opowieści), miałem okazję
pojechać w odwiedziny i zobaczyć obóz harcerski. Ten dzień (niedziela), był przełomowy, po całym
dniu spędzonym w obozie, możliwości zobaczenia jak z bliska wyglądają harcerze, jak mieszkają w
namiotach, jak spędzają czas w lesie. Po tym dniu udało mi się wrócić na ten obóz na kilka dni jako
uczestnik i stać się jego elementem. A po wakacjach w szkole podstawowej nr 6 w Sopocie był
robiony nabór do tej drużyny i tak zostałem wciągnięty do harcerstwa.

2. Czy trudno pogodzić harcerstwo z życiem zawodowym?
I tak, i nie. Różne są momenty w życiu poza harcerskim. Ale na pewno zachowanie równowagi jest
ważne. Często łatwiej paradoksalnie jest się zorganizować i zaplanować swój czas tak aby wszystko
wykonać, kiedy tych zadań jest więcej, niż wtedy gdy wkrada się myśl, że jeszcze sporo czasu do
upływu terminu. Najgorszą rzeczą, której nie uda się na razie przeskoczyć to być w kilku miejscach na
raz, a to by się na pewno przydało

3. Harcerstwo dawniej i dziś. Wiele się zmieniło?
Na pewno jest inne podejście do harcerstwa – inaczej jest widziane przez osoby „z zewnątrz”. Dla
niektórych jest to dziwne, że jest kilka organizacji, dla innych zdziwienie, że coś takiego w ogóle
jeszcze istnieje. Dziś praca (służba) w formie wolontariatu jest postrzega jako coś dziwnego, a
instruktorzy poświęcają swój wolny czas i niekiedy pieniądze na rzecz realizacji harcerskich
przedsięwzięć jak co tygodniowe zbiórki po przez biwaki, czy obozy w trakcie wakacji. Harcerstwo nie
jest czymś popularnym i łatwym. Trzeba się często zmęczyć i przełamać aby choćby na początku
obozu wybudować sobie łóżko bo inaczej nie będzie się miało na czymś spać. Są osoby, które z
niecierpliwością na takie chwile czekają (harcerze), ale są osoby, które jak o tym słyszą to pukają się
w głowę bo przecież kilka kilometrów dalej nad innym jeziorem jest pensjonat gdzie można wynająć
pokój a się nie męczyć z budową.

4. Jakie wartości starasz się przekazywać podopiecznym?
Oprócz wartości, o których mowa w Prawie Harcerskim, ważnym aspektem dla mnie jest uczciwość,
zaufanie, prawdomówność oraz zaradność. Dlaczego. Ponieważ, z tymi „podopiecznymi”, harcerzami,
budujemy wspólnie drużynę i wiem, że mogę komuś zaufać i powierzyć odpowiedzialne zadanie od
którego wykonania może zależeć spora część osoby, czy innego wyjazdu.

5. Przypominasz sobie zabawną historię związaną z życiem harcerskim?
Zabawnych historii jest za dużo, bo trudno wybrać teraz choć jedną. Podczas podchodów nocnych,
kiedy podchodziliśmy inny obóz i podeszliśmy już pod samą bramę i ogrodzenie podobozu, było
słychać charakterystyczny dźwięk chrapania – jak się okazało, wartownik zasnął pod flagą – aby było
ciekawiej spał na materacu. Chcąc się upewnić zaczęliśmy rzucać szyszkami, aby się upewnić. Kiedy
się okazało, że faktycznie śpi weszliśmy do podobozu i na spokojnie wciągnęliśmy flagę na masz,
przyczepiając informację, że tu byliśmy, zaś wartownikowi aby było ciekawiej podłożyliśmy sprzęt
p.poż do materaca, jednak mu się to nie spodobało – obudził się, zobaczył nas i poszedł z materacem
do namiotu … dalej spać. Dzięki temu odwiedziliśmy jeszcze komendę zostawiając informację o
naszym pobycie i udaliśmy się ku wyjściu z podobozu. Na koniec, sami podnieśliśmy alarm aby
zobaczyć reakcję w podobozie, sami będą już daleko po za obozem.

6. Czy znasz jakiś mit do obalenia na temat harcerstwa?
Można się spotkać z opinią, że instruktorzy za swoją działalność dostają wynagrodzenie. W ZHR,
żaden instruktor za pełnienie swojej funkcji nie dostaje wynagrodzenia. Jakiś czas temu, ktoś podesłał
mi link do artykułu na nonsensopedii o harcerzach, szkoda czytać takie głupoty, często krzywdzące
obraz harcerstwa. Szkoda, ze takie rzeczy powstają.