Pogrzeb Olgi Krzyżanowskiej na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku. Pożegnaliśmy wybitną osobę [zdjęcia, wideo]

Olga Krzyżanowska była jedną z najwybitniejszych powojennych gdańszczanek, a w polskiej polityce wzorcem etycznym, symbolem uczciwości i wierności sobie. Nabożeństwo żałobne w Bazylice św. Mikołaja w Gdańsku i uroczystości pogrzebowe na Srebrzysku zgromadziły po kilkaset osób, w tym rodzinę, przyjaciół, polityków, przedstawicieli władz samorządowych województwa pomorskiego i Gdańska.

Nabożeństwu i ceremonii pogrzebowej przewodniczył o. Ludwik Wiśniewski, działacz opozycji demokratycznej z czasów PRL. Przemówienia nad grobem Olgi Krzyżanowskiej wygłosili były prezydent RP Bronisław Komorowski, wicemarszałek Senatu Bogdan Borusewicz, prezydent Gdańska Paweł Adamowicz, b. Rzecznik Praw Obywatelskich prof. Irena Lipowicz, córka zmarłej Magdalena Krzyżanowska-Mierzyńska oraz wnuczka Natalia Mierzyńska.

Pieśni AK i "Mury" Jacka Kaczmarskiego wykonała Capella Gedanensis.

Ceremonię pogrzebową zakończyło wspólne odśpiewanie hymnu narodowego.

Olga Krzyżanowska urodziła się września 1929 r. w Warszawie. W okresie II wojny światowej była harcerką Szarych Szeregów, odznaczona Krzyżem Walecznych. W 1952 r. ukończyła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. Pracowała w szpitalu powiatowym w Pucku, szpitalu wojewódzkim i AM w Gdańsku. Do 1989 r. kierowała Wojewódzką Przychodnią Przemysłową w Gdańsku. W 1980 wstąpiła do „Solidarności”, zasiadała w Krajowej Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia.

Od 1989 do 2001 r. sprawowała mandat posłanki na Sejm z ramienia Komitetu Obywatelskiego, Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Była wicemarszałkiem Sejmu X i II kadencji, przewodniczyła Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich i Komisji Etyki Poselskiej, pełniła funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych, reprezentowała Sejm w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy w latach 1990–1993. W 2001 r. z ramienia komitetu Blok Senat 2001 została wybrana na senatora V kadencji z okręgu gdańskiego, zasiadała w Komisji Emigracji i Polaków za Granicą oraz Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia[2]. W 2004 bez powodzenia kandydowała do Parlamentu Europejskiego. W 2005 r. nie ubiegała się o reelekcję w wyborach parlamentarnych.

Była członkinią rady Fundacji im. Stefana Batorego. W 2005 r. przystąpiła do Partii Demokratycznej – demokraci.pl. W 2005 została prezesem zarządu Stowarzyszenia Pamięci Narodowej. Była członkinią rady programowej Kongresu Kobiet, a od 2011 „ministrem zdrowia” w gabinecie cieni Kongresu Kobiet.

Była członkinią komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego w kampaniach 2010 i 2015.

Córka podpułkownika Aleksandra Krzyżanowskiego (pseud. Wilk), dowódcy Armii Krajowej na Wileńszczyźnie, po wojnie więźnia NKWD i UB, zmarłego w 1951 r. w więzieniu. Była żoną Jerzego Krzyżanowskiego, profesora i pracownika Polskiej Akademii Nauk. Miała córkę Magdalenę.

Zmarła 22 czerwca 2018 r.

Czytaj również: Nie żyje Olga Krzyżanowska. Gdańszczanka, wicemarszałek Sejmu, senator, lekarka, kobieta wyjątkowa [archiwalne zdjęcia]