Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Pracodawcy Pomorza wnioskują do Rady Miasta Gdańska o zmianę nazwy Alei Zwycięstwa na aleję Pawła Adamowicza

red.
Aleja Zwycięstwa - Aleją Pawła Adamowicza? Jest wniosek
Aleja Zwycięstwa - Aleją Pawła Adamowicza? Jest wniosek archiwum db
Pracodawcy Pomorza za zmianą ulicy w Gdańsku. Zbigniew Canowiecki przekazał do Rady Miasta Gdańska wniosek o zmianę nazwy Alei Zwycięstwa na Aleję Pawła Adamowicza.

Na ręce Agnieszki Owczarczak, przewodniczącej Rady Miasta Gdańska przekazany został wniosek o zmianę ulicy w Gdańsku. Oto jego treść:

WNIOSEK O ZMIANĘ NAZWY ULICY

Na podstawie Uchwały Nr L/1126/14 Rady Miasta Gdańska z dn. 27 marca 2014r. w imieniu „Pracodawców Pomorza” wnioskuję do Rady Miasta Gdańska o zmianę nazwy ulicy – Aleja Zwycięstwa zlokalizowanej w dzielnicy Wrzeszcz, na ulicę – Aleja Pawła Adamowicza. Ze względu na szczególne warunki tragicznej śmierci Prezydenta Miasta Gdańska – zamordowanego w trakcie pełnienia swoich obowiązków wnioskujemy również o odstępstwo od reguły wskazanej w punkcie 5 Załącznika Nr 1 do ww. Uchwały.

UZASADNIENIE

Aleja Zwycięstwa to główna arteria komunikacyjna Gdańska – miasta, którego współtwórcą jego historii najnowszej był Paweł Adamowicz. Jako wieloletni gospodarz Gdańska całkowicie podporządkował swoje życie rozwojowi Gdańska - Miasta Solidarności i Wolności. Życie, działalność i tragiczna śmierć Prezydenta Pawła Adamowicza wymagają godnego uczczenia i uhonorowania osoby wyjątkowo zasłużonej dla Gdańska.
Paweł Bogdan Adamowicz urodził się 2 listopada 1965 roku w Gdańsku. Był drugim synem społecznika i ekonomisty Ryszarda Adamowicza oraz ekonomistki Teresy z domu Stuńdzia, przesiedleńców z Wilna w 1946.
Był prawnikiem, politykiem i działaczem społecznym. Od 1972 do 1980 roku uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 50 im. Emilii Plater w Gdańsku. Następnie uczył się I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku. W szkole średniej włączył się w konspirację solidarnościową. Był kolporterem prasy i wydawnictw podziemnych, w tym pisma „Jedynka”. W latach 1984–1989 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Był współwydawcą podziemnego pisma studentów „ABC”. W 1988 roku był przewodniczącym komitetu strajkowego w czasie solidarnościowego strajku okupacyjnego na tej uczelni.
Po studiach rozpoczął pracę na UG jako asystent w Katedrze Historii Państwa i Prawa Polski, a w latach 1990–1993 był prorektorem UG ds. studenckich. Naukowo zajmował się problematyką samorządu terytorialnego w II Rzeczpospolitej. W latach 1991–1998 był członkiem komisji zakładowej NSZZ „Solidarność” na Uniwersytecie Gdańskim. W latach 1993–1996 odbył aplikację radcowską w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Gdańsku, zakończoną zdanym egzaminem.
Przełom lat 80. i 90. był dla Pawła Adamowicza czasem rozwoju aktywności politycznej. Współorganizował m.in. zjazdy Kongresu Liberałów i spotkania Gdańskiego Klubu Politycznego im. Lecha Bądkowskiego. W 1989 roku włączył się w wydarzenia związane z narodzinami samorządności i transformacją ustrojową. Prowadził między innymi szkolenia z zakresu samorządu terytorialnego w ramach Komitetów Obywatelskich „Solidarność”, a w 1990 roku pracował w biurze poselsko-senatorskim Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. W tym roku został także jednym z założycieli Kongresu Liberalno-Demokratycznego, do którego należał do 1993 roku, gdzie pełnił funkcję członka władz wojewódzkich i krajowych.
W kolejnej kadencji 1994–1998 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Miasta Gdańska. W 1998 roku po raz trzeci został radnym i objął funkcję prezydenta Gdańska. Działał wówczas w Partii Konserwatywnej, Stronnictwie Konserwatywno-Ludowym, Akcji Wyborczej Solidarność.
W latach 1990–1994 był delegatem Gdańska do Sejmiku Samorządowego, a w latach 1990–1991 wiceprzewodniczącym Sejmiku Województwa Gdańskiego.
W 2001 roku był jednym z założycieli regionalnych struktur Platformy Obywatelskiej. Natomiast w 2002 roku, w wyborach bezpośrednich, został wybrany na drugą kadencję prezydencką. Zwyciężył także w wyborach w 2006, 2010, 2014 i 2018 roku.
W latach 1987–1989 był zaangażowany w tworzenie Klubu Myśli Politycznej „Dziekania”, Klubu Politycznego imienia Lecha Bądkowskiego, Stowarzyszenia „Kongres Liberałów”; współorganizator pierwszego i drugiego Zjazdu Kongresu Liberałów. Był członkiem Rady Nadzorczej Morskiego Portu Gdańsk, przewodniczącym Rady Nadzorczej GPEC, Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, Ruchu Kultury Niepodległej. Paweł Adamowicz czynnie angażował się również w działania społeczne. Od 1998 roku był wolontariuszem Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy oraz honorowym dawcą krwi.
Od 2007 do 2011 roku był prezesem zarządu Fundacji Unii Metropolii Polskich, a od 2015 roku piastował funkcję członka zarządu. W 2011 roku zainicjował powołanie Stowarzyszenia Gdański Obszar Metropolitalny. W tym samym roku został członkiem zgromadzenia przedstawicieli samorządów regionalnych i lokalnych Unii Europejskiej – Komitetu Regionów w Brukseli.
Opublikował książki: „Gdańsk jako wyzwanie” (Gdańsk 2008), „Gdańsk jako wspólnota” (Gdańsk 2018), a także wiele artykułów o tematyce samorządowej, regionalnej i metropolitalnej. Jest współautorem publikacji: „«Solidarność» i opozycja antykomunistyczna w Polsce” (Gdańsk 1995) oraz „Zespół metropolitalny: zarys koncepcji” (Gdańsk 1993).
Został odznaczony między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem „Pro Ecclesia et Pontifice”, Srebrnym Medalem Gloria Artis, Medalem „Pro Memoria”. Wyróżniono go również estońskim Orderem Krzyża Ziemi Maryjnej, hiszpańską Gwiazdą za Zasługi Cywilne, litewską Statuą św. Krzysztofa, Różą Franciszki Cegielskiej, Honorową Odznaką za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego. Był też kawalerem Francuskiej Legii Honorowej.
Paweł Adamowicz zmarł 14 stycznia 2019 wyniku ran zadanych mu przez zamachowca podczas zorganizowanego gdańskiego finału 27. edycji WOŚP. Paweł Adamowicz był przez ponad 20 lat Prezydentem Gdańska, jednym z najdłużej urzędujących prezydentów miast w Polsce. Był człowiekiem wyjątkowym, otwartym na potrzeby ludzi, ufny i zawsze chętny do pomocy drugiemu człowiekowi. Wytrwały w dążeniu do wyznaczonych celów. Życzliwy, ciepły, wspierający ludzi słabych i potrzebujących. Rozumiejący i wspierający potrzeby cudzoziemców przybywających do Gdańska oraz ludzi wykluczonych społecznie, etnicznie lub zawodowo.
Wobec powyższych, wyjątkowych i niekwestionowanych zasług Prezydenta Pawła Adamowicza wnosimy o podjęcie uchwały o zmianie nazwy Alei Zwycięstwa w Gdańsku na Aleję Pawła Adamowicza.
Zbigniew Canowiecki, Prezydent „Pracodawców Pomorza”

Pogrzeb Pawła Adamowicza odbędzie się w sobotę, 19 stycznia. Więcej o pogrzebie czytaj tutaj.

Pożegnanie Pawła Adamowicza pod Urzędem Miasta w Gdańsku [wtorek, 15.01.2019]:

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wideo
Wróć na gdansk.naszemiasto.pl Nasze Miasto