Rock. Koncert Świetlików

Przed miesiącem ukazała się płyta grupy Świetliki "Las putas melancólicas" nagrana z Bogusławem Lindą. Na niedzielnym koncercie w gdyńskim klubie Ucho aktora zabrakło, ale nie było mowy o rozczarowaniu.

Pora pożegnać się z mitem z płytowych recenzji (także mojej): udział Lindy w tym przedsięwzięciu jest jednak tylko chwytem marketingowym. Teksty Marcina Świetlickiego w wykonaniu gwiazdora kina akcji brzmią przejmująco, ale w wersji autorskiej są jeszcze lepsze.
Koncert rozpoczął się tak jak nowy album od krótkiej, punkowej piosenki "Popatrzcie (1)" ze słynną już frazą "Dobrze żeśmy młodo nie umarli". Dalej było już tylko o subtelnej różnicy pomiędzy życiem i śmiercią, nie bez sugestii, że umieramy za życia, a po śmierci nasza egzystencja niekoniecznie ma kres. "Filandia", której narratorem jest mężczyzna obserwujący własne nabożeństwo żałobne, paradoksalnie brzmi jak hymn miłości do życia i świata w jego zmysłowej wersji.
Świetliki grają już od trzynastu lat. Początkowo były uważane za zespół ilustrujący tylko teksty Świetlickiego, instrumentalnie prawie amatorski. To jednak już się skończyło. Usłyszeliśmy muzykę dobrze skrojoną pod warsztatowym względem. Igrającą z konwencjami - punkiem, nową falą, reggae i ska. Liderzy formacji, Świetlicki i basista Piotr Dyduch, dobrze pamiętają tradycje rocka alternatywnego, zwłaszcza The Stooges i The Stranglers, ale potrafią na tych starych kościach ugotować już własną zupę.
Na zakończenie Świetliki zagrały własną wersję "Ta zabawa nie jest dla dziewczynek" Lecha Janerki. Patrząc w oczy fanek Świetlickiego, można mieć wątpliwości. Dziewczynkom perwersyjna gra z kostuchą odpowiada również.