Rolf Noras o szansach Gdańska na ESK2016

Jak podoba się Panu Gdańsk?
Moim zdaniem, a nie mówię tego dlatego, że chcę być grzeczny, macie przepiękne miasto. Jeszcze zanim tu przyjechałem, miałem zdanie, i myślę, że podzieli je wielu obcokrajowców, a na pewno Norwegów, że Gdańsk jest miastem najbardziej znanym w Polsce. Głównie z powodu wydarzeń w 1980 i 1989 roku. Przecież blok państw komunistycznych zaczął się rozpadać właśnie tu. Dla moich rodaków ważne jest też to, że to przedstawiciele norweskiego parlamentu zdecydowali, że Wałęsa, mieszkaniec Gdańska, otrzyma nagrodę Nobla.

Czy widzi Pan potencjał naszego miasta jako Europejskiej Stolicy Kultury?
Jest nim z pewnością połączenie przeszłości i tożsamości z wyzwaniami przyszłości. Jeśli wam się uda zbudować taki most, będziecie mieli duże szanse na tytuł Europejskiej Stolicy Kultury.

No tak, ale Europejska Stolica Kultury to też program artystyczny. Czy zna Pan jakichś gdańskich twórców?
Wiem, że w Polsce są interesujący muzycy jazzowi, ale nie wiem, z jakich miast pochodzą. Na przykład mam w domu kilka płyt Leszka Możdżera.

To właśnie muzyk z Gdańska...
Naprawdę?! Chętnie poszedłbym na jego koncert, tym bardziej, że wiem, że współpracuje z norweskimi muzykami.

Co miastu Stavanger dało piastowanie tytułu Europejskiej Stolicy Kultury w 2008 roku?
Zaszło wiele zmian, zwłaszcza w mentalności mieszkańców. Ludzie stali się bardziej zainteresowani kulturą. Gdyby trzy - cztery lata temu, ktoś powiedział, że w Stavanger na spektakle współczesnego tańca, będzie przez kilka spektakli komplet widzów na sali, nikt by nie uwierzył. A na program roku 2008 wszystkie bilety były wyprzedane dużo wcześniej.

Ponadto mieszkańcy są bardziej zainteresowani tym co dzieje się w ich mieście, jak się ono rozwija i jakie ma plany. Chcą jako obywatele wpływać na jego rozwój.

Jak poradziliście sobie z organizacją takiej imprezy?
Mieliśmy bardzo dużo wolontariuszy, 500 przeszkolonych osób w różnym wieku, a "uczestnictwo" było najważniejszym słowem roku.

No i do projektu zaprosiliście też sąsiadujące miasta oraz zagranicznych artystów. Jak zostało to odebrane?
Bardzo dobrze, tym bardziej, że w przypadku gości z zagranicy warunek był taki, że muszą przyjechać do Stavanger na minimum miesiąc. Oprócz występów, prowadzili też warsztaty, współpracowali z lokalnymi artystami, a nawet odwiedzali przedszkola.

Kto z nich został najbardziej zapamiętany?
Bandaloop, grupa wertykalnych tancerzy z USA. Tańczyli na urwiskach naszych klifów, tak jak w innych miastach na świecie tańczą na fasadach domów. Dodam tylko, że w naszym projekcie bardzo ważną funkcję miała natura i większość wydarzeń odbywało się w warunkach plenerowych.

Rozmawiali: Ania Urbańczyk i Michał Przepiórka