Cykliczna impreza "Jazz w kuźni" przyciąga do Doliny Radości fanów muzyki, podanej w niezwykłej, niemal mistycznej atmosferze. Przybysz wyłaniający się z mroku alei drzew wiodących ku dolinie, zstępuje po wiekowych schodkach do świata sprzed czterystu lat, który wita go zapachem drewna, ognia i wody. Wita go również gospodarz obiektu, Dariusz Wilk, wielki miłośnik zabytkowej kuźni i pomysłodawca muzycznej uczty, która tym razem przebiegała pod znakiem bluesa.
Blues z dorzecza Mississippi
Amerykańskie standardy bluesowe, które doskonale współgrały z szumem opadających wód Potoku Oliwskiego, zaprezentował słuchaczom zespół Mississippi Blues w składzie Mirek Stanisławowicz (gitara i wokal), Roman Badeński (harmonijka), Krystian Kwaśny (perkusja) oraz Krzysztof Pomierski (gitara basowa i kontrabas). Muzycy zagrali między innymi przeboje Roberta Johnsona, Boba Dylana, Johna Lee Hookera czy B.B Kinga. Pod koniec koncertu, ku uciesze uczestników, zespół zaprezentował też swoje możliwości jazzowe, a dźwięki utworów zagranych na bis, wody potoku zaniosły aż do zatoki.
Kuźnia wczoraj i dziś
Gospodarz kuźni w paru słowach skreślił skreślił historię wielowiekowego obiektu. Pierwsze wzmianki o kuźni pochodzą z 1597 roku. Jej sercem jest spadający na kowadło młot wodny, o ciężarze 250 kilogramów, który jest napędzany potężnym kołem wodnym. Kiedy uwolniona woda spada na łopatki koła, młot z ogromną siłą uderza w kowadło.
W kuźni produkowana była stal, potrzebna zakładom rzemieślniczym, tak licznie rozwijającym się w okolicach Gdańska, nie przypadkowo więc bohaterem opowieści stał się też gwóźdź kowalski.
- Gdybyśmy chcieli metodami naszych pradziadów wykonać taki gwóźdź, kosztowałby 200 dzisiejszych złotych, a proces produkcji trwałby cztery miesiące - powiedział zebranym Dariusz Wilk.
W przerwie koncertu gospodarz uwolnił mechanizm zwalniający zapory na potoku. Woda wpadła na ponad dwustu kilowy młot, który hukiem oznajmił światu, że jest nadal sprawny, a goście zaopatrzeni w kolejną porcję czerwonego wina, kawę lub piwo, z przyjemnością oddali się czarowi muzyki.
Obserwując życie toczące się w kuźni, stanowiącej placówkę muzealną Muzeum Techniki w Warszawie, przychodzi na myśl tylko jedno pytanie. Dlaczego ona nie jest nasza, gdańska? Czyżby żadne z miejscowych muzeów nie było zainteresowane posiadaniem takiego skarbu?
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
