Dziś Boże Ciało

Boże Ciało w kościele katolickim to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu. Wierni wspominają Ostatnią Wieczerzę i Przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Przeistoczenie wspomina się również w Wielki Czwartek, z tym, że święto Bożego Ciała ma bardziej dziękczynny i radosny charakter.

W Polsce odbywa się w tym czasie jedna z barwniejszych procesji, która prowadzona jest przez księży. Wierni i kapłani z poszczególnych parafii odwiedzają podczas niej  najważniejsze miejsca w przestrzeni sakralnej danej miejscowości, przede wszystkim krzyże i kapliczki, które często dekorowane są przez uczestników procesji kwiatami. Ponadto trasa procesji jest przyozdabiana przez ścięte drzewa ustawiane przy trasie przemarszu. Kwiaty sypane przez wiernych tworzą kolorową drogę, po której idzie tłum śpiewających i modlących się ludzi.

Uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej w Polsce obchodzi się w na przełomie maja i czerwca, w pierwszy czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej. Jest to święto ruchome, wypadające zawsze 60 dni po Wielkanocy. Fakt, że Boże Ciało obchodzone jest właśnie tego dnia, zawdzięczamy świętej (choć wg niektórych źródeł tylko błogosławionej) Juliannie z Cornillon. Ta żyjąca w latach 1193-1258  przeorysza klasztoru augustianek w Mont Cornillon  w roku 1245 miała objawienia, w których Chrystus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. oprócz dotychczasowego Wielkiego Czwartku, który związany był przede wszystkim z Męką Pańską, a nie z radością związaną z faktem cudu Przeistoczenia. 

Pierwsze obchody Bożego Ciała miały miejsce w Liege, w roku 1246  - odbyła się tam pierwsza procesja eucharystyczna. Niestety, wkrótce po niej umarł biskup Liege, Robert, a inicjatorka święta omalże nie została oskarżona o herezję. Święta Julianna została za swój - uznany za niewłaściwy -  pomysł karnie przeniesiona do prowincjonalnego klasztoru. Jednak kilka lat później Urban IV  wprowadza uroczystość Bożego Ciała do Rzymu, motywując ją m.in. cudem eucharystycznym w Bolsenie, gdy hostia w rękach wątpiącego księdza zaczęła krwawić. Krawe plamy na korporale można do dziś oglądać w bogatym relikwiarzu w katedrze Orvieto.W pełni oficjalnie do kalendarza liturgicznego Uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej wprowadził papież Jan XXII w roku 1317, w Polsce za święto powszechne uznano je ponad wiek później, na synodzie gnieźnieńskim w roku 1420. 

Od wieku XIV procesje Bożego Ciała szły ulicami w Niemczech, Anglii, Francji, Hiszpanii i  Mediolanie. Już w wieku XV przyjął się w Niemczech zwyczaj procesji do czterech ołtarzy, który przejęto również w Polsce. Procesja, nierzadko z orkiestrą, idzie po ulicach parafii z Najświętszym Sakramentem, zatrzymuje się kolejno przy czterech ołtarzach, przy których czytane są fragmenty czterech Ewangelistów związane tematycznie z Eucharystią.

Polscy katolicy dzielą się na tych krytycznie patrzących na - ich zdaniem - “odpustowe" i “mało duchowe” obchody święta Bożego Ciała oraz tych, którzy aktywnie w nich uczestniczą, przyozdabiając domy, wystawiając w oknach podobizny Jezusa i przede wszystkim sypiąc kwiaty. Których z nich jest więcej i jaką popularnością cieszy się w tym roku największa i najbarwniejsza procesja w polskim kościele katolickim można przekonać się wyglądając przez okna.