Happening pod tęczowym sztandarem

Miało to miejsce dopiero w 1990 r.! Wcześniej, w roku 1973 Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne wykreśliło homoseksualizm z międzynarodowej listy zaburzeń psychicznych DSM. Dwa lata później Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne oficjalnie poparło tą decyzję. Stwierdzono, że "żadna orientacja seksualna (w tym homoseksualna) nie powinna być przez nikogo traktowana jako zaburzenie".

Uczestnicy happeningu chcieli zwrócić uwagę na to, że to homofobia, a nie homoseksualność jest chorobą (część amerykańskich psychologów, prawników i kryminologów postuluje, żeby na listę chorób i zaburzeń psychicznych, z której wykreślono homoseksualność, wpisać rasizm i homofobię jako zaburzenia urojeniowe, paranoidalne).

O tym, że poziom homofobii w naszym kraju jest nadal zatrważająco wysoki świadczyć może obecność na demonstracji grupki zagorzałych przeciwników tolerancji dla mniejszości seksualnych z Narodowego Odrodzenia Polski. NOP’owcy z transparentem "Nasze ulice, wasze lecznice" stali na uboczu, a jeden z nich robił zdjęcia uczestnikom happeningu. Można się domyślać, że zdjęcia te nie znajdą się w jego albumie wśród fotografii z rodzinnych uroczystości. Należy jednak przyznać tym młodym mężczyznom, że potrafią się znaleźć - na happeningu pojawili się ubrani w koszule i marynarki, większość pod krawatami i z nienagannie przystrzyżonymi fryzurami.

Sam happening trwał ok. 45 minut, uczestnikami było kilkanaście osób związanych z Trójmiejskim oddziałem Kampanii Przeciw Homofobii, Teatrem "Powstał", działającym przy Akademickim Centrum Kultury, Międzywydziałowym Kołem Gender Uniwersytetu Gdańskiego oraz ich sympatycy.

Część osób, biorących udział w wydarzeniu ubrana była w lekarskie kitle i przeprowadzała "badania" wśród przechodniów. Badanym pokazywano ankietę, na której pośród chorób takich jak: grypa, nadciśnienie, migrena, katar sienny, nadkwasota czy zapalenie oskrzeli umieszczono homoseksualność, i pytano która z pozycji nie pasuje do pozostałych.

Młodzi ludzie bez wahania wskazywali, że homoseksualność nie jest chorobą. Pojawiły się nawet głosy, że jeśli by tak było to także heteroseksualność powinna być określana chorobą. Gorzej było w przypadku ludzi starszych oraz tych, o bardzo konserwatywnych poglądach. Oni mieli problem ze znalezieniem niepasującego elementu. Niektórzy nawet dość agresywnie wyrażali swoje poglądy, że "homoseksualność to zboczenie", "to trzeba leczyć w zakładach zamkniętych", "to nienormalne", etc.

Osoby przeprowadzające ankiety starały się w takich sytuacjach edukować, mówiąc o tym, że homoseksualność nie istnieje w wykazie chorób oraz że jest równorzędną co heteroseksualność orientacją psychoseksualną. Cytując wypowiedzi uznanych seksuologów, psychologów, terapeutów czy nawet duchownych próbowali uświadomić respondentom, że ich obawy i uprzedzenia wynikają z braku wiedzy, tego, że nie zdają sobie sprawy, że tak naprawdę każdy zna jakąś osobę homoseksualną, ale nie wie o tym, ponieważ boją się oni ujawnienia, właśnie ze względu na homofobię.

Po przeprowadzeniu kilkudziesięciu ankiet, jeden z uczestników, przez megafon odczytał komentarze, jakie mieli badani. Kiedy odczytywał zdania homofobiczne, pozostali uczestnicy wyrażali swoją dezaprobatę okrzykami "nieprawda", "bzdura", "nie macie racji" czy buczeniem. Zaś komentarze ujawniające tolerancję i akceptacje nagradzane były brawami.

Na zakończenie prowadzący symbolicznie, z dużego transparentu, który był kopią ankiety, czerwonym sprayem wykreślił homoseksualność. Wszyscy uczestnicy przyjęli to z entuzjazmem, wiwatując i powiewając tęczowymi flagami, które są symbolem środowiska LGBT (lesbijek, gejów, osób bi- i transseksualnych).

Happening przebiegł spokojnie, przy umiarkowanym zainteresowaniu przechodniów, tylko niewielka grupa zatrzymała się, by obejrzeć widowisko do końca.

Happening zorganizowały Trójmiejski oddział Kampanii Przeciw Homofobii oraz Teatr Powstał, działający przy Akademickim Centrum Kultury.