Kończy się proces lustracyjny byłego rektora UG. Ceynowa nie współpracował z SB?

- Nie znam pana Andrzeja Ceynowy, nie spotkałem się z tym nazwiskiem, nie przypominam sobie tajnego współpracownika o pseudonimie "Lek" - tak na pytania sądu odpowiadał były szef kontrwywiadu.

Wyjaśniał też, że w służbach stosowane było zjawisko tzw. maskowania, czyli ukrywania źródeł informacji przed obcym wywiadem. Jedną z form maskowania było przypisywania rzekomym tajnym współpracownikom informacji pozyskiwanych gdzie indziej. Zdarzało się, że rejestrowano tzw. martwe dusze.

**Przeczytaj także:

**

- Głównym źródłem sukcesów kontrwywiadu były informacje pochodzące ze środków łączności obcych służb - wyjaśniał Janusz Sereda. Opowiadał także o przypadkach, gdy nieświadomi niczego obywatele stawali się pionkami w walce wywiadów. W latach 80. na Śląsku zwerbowany przez Amerykanów oficer kontrwywiadu zarejestrował pewną osobę jako TW po to tylko, by sprawdzić, czy... nie donosi ona polskim służbom na amerykańskich znajomych.

IPN oskarża Ceynowę, że jako TW "Lek" "w sposób świadomy i tajny współpracował z ogniwami operacyjnymi organów bezpieczeństwa państwa w charakterze tajnego informatora przy operacyjnym zdobywaniu informacji". Wprawdzie nie odnaleziono żadnych dokumentów podpisanych przez Ceynowę, ale według raportów prowadzącego agenta porucznika Tadeusza K., był on "przygotowywany do realizacji zadań o charakterze ofensywnym w stosunku do służb specjalnych USA, które realizował będzie na stypendium w USA".

Andrzej Ceynowa od początku nie przyznaje się do stawianych mu zarzutów. Porucznik K. w 1999 roku zginął w zagadkowych okolicznościach na polowaniu, po tym jak położona na tylnym siedzeniu samochodu niezabezpieczona broń miała sama wypalić.

Następna, która być może już zakończy się wyrokiem rozprawa, została wyznaczona na 8 marca.