Absyntia i jej "Korytarze"

Absyntia powstała trzy lata temu. Pierwszy rok wspólnego grania muzycy poświęcili na próby, z których urodziło się pierwsze wydawnictwo, demo "Nocne historie", na którym znalazło się aż osiem utworów. Dopiero po zaprezentowaniu płyty, w 2009 roku Absyntia zaczęła koncertować w Trójmieście i w Polsce. Do dziś zespół zagrał już ponad 50.

Drugie wydawnictwo zespołu swoją premierę będzie miało 6 lutego w gdyńskim Uchu. "Korytarze" to osiem zróżnicowanych kompozycji, które mogą przypaść do gustu fanom ciężkiego grania, ale także zwolennikom klasycznego rocka.

Dużym atutem tej płyty jest właśnie zróżnicowanie. Na "Korytarzach" Absyntia zawarła zarówno mocne i szybkie kawałki, jak i spokojniejsze, nieco hipnotyczne, jak zamykający album "Pan Strach".

Po drugiej stronie jest "Fractal", inspirowany hard-rockiem. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że Abyntia mogła uderzyć w gitary i perkusję trochę mocniej. Idealny przykład to "Fireflies" i okolice czwartej minuty, gdzie po kilku sekundach spokojnego grania, aż prosiło się o kilka ostrych riffów.

Zdecydowanie najmocniejszym punktem płyty jest utwór "Szaman", który najlepiej wykorzystuje potężny głos wokalisty zespołu - Piotra Truchla. Bardzo ciekawie wypadł także utwór "Lonely Streets of Illusion", spokojny, dobrze zaśpiewany po angielsku, po prostu dobry. Aż szkoda, że na "Korytarzach" brakuje 2-3 podobnych klimatem kompozycji.

Najgorszy moment? Zdecydowanie "Fashion". Początek bardzo obiecujący, ale całość psuje refren, totalnie nie pasujący do tego co można znaleźć na całej płycie, jakby wyrwany z kontekstu.

"Korytarze" to jednak zgrabna całość, trzeba zwrócić uwagę na Absyntię, bo może jeszcze namieszać, nie tylko na trójmiejskiej scenie. Aczkolwiek to nie jest pozycja dla każdego. Fanom indie rocka nie polecam.

7 nadziei Trójmiasta - zagłosuj na najlepszą kandydaturę!