Gdańskie dzielnice. O bitwach, które toczyły dzieci [ROZMOWA]

Jakie były dawniej Jelitkowo i Żabianka?

W czasach realnego socjalizmu przestrzeń Jelitkowa, Żabianki oraz powstałych pomiędzy tymi dzielnicami osiedli Wejhera i Tysiąclecia należała głównie do sfery profanum. Natomiast dla dzieci, które przybyły wraz z rodzicami w latach 60. XX w. (wówczas na tysiąclecie państwowości Polski budowano tzw. tysiąclatki i szafy), cały ten obszar, jak dawniej, był oderwaną od ustroju sferą sacrum, pełną łąk, górek, gajów i innych magicznych, skrytych przed dorosłymi miejsc. Pomiędzy starymi poniemieckimi domami, fabryką lamp Polam, kawiarniami Ewa i Maleńka, barem mlecznym Jarosz, działkami Jantar-Las a bezkresnym morzem - oczywiście z dala od oczu rodziców - toczyły się zapomniane rycerskie bitwy małych gdańszczan. Orężem były listwy, pieczołowicie przerabiane na kopie, miecze czy nawet kusze. Żabianka, Jelitkowo oraz dzisiejsze osiedla Wejhera i Tysiąclecia były pierwszą areną tych dziecięcych bitew. Im poważniejsza była bitwa, tym silniejsze wytwarzała poczucie więzi pomiędzy jej uczestnikami.

Ta przestrzeń znacząco się zmieniła...

Wydawać by się mogło, że historie współczesnych przecież miejsc i ludzi pozbawione są większej wartości historycznej i nie wytrzymają pojedynku z dziejami Jelitkowa rozpoczynającymi się jeszcze przed 1570 r. Poprzez historie tych niezliczonych bitew te stosunkowo młode dzielnice miasta mają związek z dawnymi tradycjami i zwyczajami - mówią o nas i ludziach więcej, niż możemy przypuszczać.

1875 - od około tego roku Jelitkowo zaczyna przeobrażać się w nadmorski kurort
1914 - ogromny sztorm niszczy molo w Jelitkowie
1926 - Żabianka zostaje włączona w granice administracyjne Gdańska
1966 - Spółdzielnia Mieszkaniowa Osiedle Młodych przystępuje do budowy osiedla przy ul. Pomorskiej i ul. Wejhera