Czy w dzisiejszych czasach istnieją ludzie tęskniący za smakiem dzieciństwa? Okazuje się, że tak.  Każdy z nas był kiedyś dzieckiem, dostrzegającym świat w kolorowych barwach. Obecne były łzy, kiedy nie dostało się upragnionego lizaka czy radość wynikająca z możliwości obejrzenia dobranocki w telewizji. Zwykłe rzeczy, a cieszyły przeogromnie.

Dragon Ball czy Muminki?

Co charakteryzowało dzieciństwo sprzed piętnastu lat, dzieciństwo epokowe, nie mające szans na ponowne zaistnienie?  "Muminki", "Smerfy", "Kubuś Puchatek", "Miś Uszatek", "Kot Filemon", "Bolek i Lolek" oraz wiele innych bohaterów, teraz zapomnianych.Te bajki miały w sobie niesamowitą magię i urok, a dzieciaki je uwielbiały. Pamiętam moment wyczekiwania na każdą z dobranocek. Potem przychodziło mi wspólnie przeżywać z bohaterami ich niesamowite przygody, które czasem napawały niepokojem.

Nie wychowałam się tylko na takich bajkach. W telewizji obecne było również anime, np. uwielbiany przez wszystkich "Dragon Ball", "Yaiba", "Czarodziejki z Księżyca", "Sally Czarodziejka", "Yattaman", czy "Dr Slump", a nawet "Hamtaro".
Na mojej liście nie zabrakło również "Kaczora Donalda", "Toma i Jerrego", "Power Rangers", "Simby", "Maski", "Krecika" ,"Pszczółki Mai" czy "Zaczarowanego ołówka".
Te bajki był cudowne!

Krzaki podwórkowym domem

Na swojej drodze spotkałam wiele osób, które tęsknią za smakiem tego prawdziwego dzieciństwa. Dzieci wychodziły wtedy częściej na przysłowiowe podwórko, pobawić się z innymi. Zakopywanie nóg w piasku, budowanie piaskowych babek, zabawa w chowanego, w "raz,dwa,trzy,Baba Jaga patrzy!"- to wspomnienia, które odeszły bezpowrotnie. Pamiętam również gumę do skakania, która dawała mnóstwo radości. Skakanka też nie pozwalała o sobie zapomnieć. Dzięki niej w grze mogło brać udział kilka osób. Gra polegała na jak najszybszym podskoczeniu, w celu uniknięcia styczności ze skakanką.

Podwórkowe krzaki też służyły rozrywce dla dzieciaków. Dla chłopców były bazą, twierdzą, do której nikogo nie zapraszali. Chłopcy budowali ściany z patyków, a sufitem były listki, ściśle do siebie przylegające. Dla mnie krzaki były podwórkowym domem, w którym udawałam, z innymi dziećmi, poszczególnych członków rodziny.
Tamte odległe czasy charakteryzował też inny wygląd ludzi, zupełnie niepodobny do dzisiejszego. Nikt nie przywiązywał uwagi do tego, jak wygląda. Pamiętam kolorowe getry, duże kurtki, szerokie spodnie oraz puszyste włosy kobiet, które przypominały mi wtedy sierść pudla. Dodatkiem do ubioru dla pań były klipsy, wówczas modne i na czasie. A kasety, winylowe płyty? - wszędzie było ich pełno. Nikomu nieznane CD teraz nie mogłyby być zastąpione przez zwykłą kasetę, lecz pendriva.

Obecnie dzieci nie umieją się cieszyć z tego co mają?

A jak jest dzisiaj? Każdy dobrze wie. Dzieci żyją w innej epoce. Bajki już nie mają takiego uroku, jak kiedyś. Niektóre są psychodeliczne, co mnie trochę niepokoi.
Dzieciaki rzadziej wychodzą z domu. Częściej przesiadują przy komputerze, grając od najmłodszych lat w odmóżdżające gry.Bardzo rzadko można spotkać dzieci, beztrosko bawiące się na podwórku.

A i prezenty na komunię się zmieniły. Kiedyś furorę robiło radio,zegarek czy rower. Dzisiaj zostało to zastąpione przez laptopa, skuter albo i lustrzankę.
Nie twierdzę, że dzieciństwo w tych czasach jest złe, nieprzychylne dla dzieci.
Ważne jest tylko to, żeby zachować umiar w dawaniu, nauczyć dziecko doceniać to, co otrzymuje oraz nie zatracać ważnych wartości dla zwykłego sprzętu komputerowego.

Czytaj też:

• Stare bajki z lat '80 i '90 - a niech zrobi się sentymentalnie!

Polecamy w MMTrojmiasto.pl
Photo Day 18.0: Zobacz zdjęcia supernowoczesnego terminala
Konkursy. Śledź bloga i wygrywaj!	Dodawaj zdjęcia i promuj się za darmo
Zobacz stronę główną MM